Brak obecności partii lewicowej (bądź za taką się uważającej) w parlamencie, pomimo uzyskanych ponad 11 % łącznego poparcia w ostatnich wyborach dla dwóch komitetów startujących pod szyldem lewicy (tzw. ZLew i Razem), zawdzięczają one sobie samym. W prawicowych mediach powstało nawet, podbarwione sarkazmem, tzw. równanie Zandberga, wg którego „7,55 % + 3,62 %” (uzyskane przybliżone wyniki obu komitetów) ma dawać w rezultacie „0 %”. Otóż przywódcom lewicy (pomimo ich niekiedy wieloletniego doświadczenia) zabrakło poczucia realizmu, a bez tego w polityce – ani rusz.

Klęska wyborcza projektu Zjednoczonej Lewicy każe na nowo zdefiniować przyszłość lewicy w Polsce. I choć na cztery lata znika ona z Sejmu, widoki na przyszłość nie są wcale takie złe.

25 października 2015 roku odbędą się jedne z najważniejszych wyborów, przed jakimi stoją Polacy po przemianach roku 1989. Wyzwaniem, jakie stoi przed nami jest kształt polskiej demokracji, a tym samym przyszłość kraju i los narodu.

Tego jeszcze nie było w całej historii stosunków polsko-chińskich, a szczególnie od okresu, kiedy – za panowania wczesnej dynastii Ming – Zheng He (1372 r. – 1435 r.), znakomity żeglarz chiński, odbywał swoje 7 rejsów „na Zachód”. Nie dotarł on wówczas do Bałtyku; jak na ówczesne warunki techniki żeglarskiej i nawigacyjnej był on chyba zbyt odległy od wschodnich wybrzeży Chin. Tym razem jednak – odległość ta nie stanowiła żadnej przeszkody dla eskadry (Task Force) 3 nowoczesnych jednostek Marynarki Wojennej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej  ChRL, które  w dniach od 7 do 11 października 2015 r. przebywały z kurtuazyjną wizytą przyjaźni w Gdyni, polskim porcie bałtyckim.

Zmiana na urzędzie Prezydenta RP, ciężkie suchoty Platformy, rozsypka lewicy oraz spazm Kukizowy – to wyznaczniki nieuchronnych przemian, jakie nastąpią jesienią 2015 w Polsce, choćby nie wiem jak zaklinać rzeczywistość.

W niedzielnym referendum Grecy zagłosowali na „nie”, co oznacza nie przyjmowanie pomocy na warunkach międzynarodowych wierzycieli- Komisji Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Na „nie” opowiedziało się 61,31 proc. uczestników referendum, 38,69 proc. głosujących poparło te warunki. Frekwencja wyniosła 62,5 proc.

Jeśli ktokolwiek jeszcze miał wątpliwości co do szkodliwości i nieefektywności neoliberalizmu, koniecznie musi przeczytać najnowszy raport Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Burzy on neoliberalny dogmat i podważa sens i celowość klasycznej ekonomii.
To prawdopodobnie definitywny koniec ideologii neoliberalnej, która przez ponad trzy dekady, za sprawą Reagana i Thatcher, narzuciły ogromnej rzeszy ludzi gospodarkę opartą na wyzysku, promowaniu najsilniejszych, bez oglądania się na koszty, cięciach socjalnych, które rzekomo miały spowodować wzrost gospodarczy i w sposób efektywny ją rozruszać.

Rocznica czerwcowych wyborów to doskonała okazja do bilansu polskiej transformacji. Cieszymy się z wolności gospodarczej, z otwartych granic, z wolności prasy, jednym słowem z demokracji. I o ile o tym wszystkim będą bombardować nas media, to o cieniach już niekoniecznie.

Rada Krajowa SLD, która obradowała w sobotę, poświęcona została w głównej mierze przygotowaniom Sojuszu w wyborach parlamentarnych. Wbrew oczekiwaniom medialnym, nie było sądu nad Leszkiem Millerem. Ba, nawet nie było takiego wniosku.

Zwycięstwo Andrzeja Dudy w wyborach prezydenckich paradoksalnie jest wielką szansą dla SLD na jesieni. Bowiem dwie prawicowe partie podzieliły się teraz władzą.

Za nami Zarząd Krajowy SLD. Mimo, iż wielu Sojusz już pogrzebało, swoją droga wiele tych styp już w przeszłości było, to jednak ogromne zainteresowanie mediów utwierdza w przekonaniu, że lewica jest w Polsce niezbędna. Wszyscy domagali się dymisji Leszka Millera, zapominając, że to nie Zarząd odwołuje szefa partii.

Tradycyjnie, jak każdego roku przedstawiciele lewicy demonstrować będą swoje poparcie dla słusznych żądań pracowniczych dotyczących pracy, warunków pracy, możliwości uzyskania godnych zarobków na utrzymanie rodzin. Jest to niekończący się proces protestów, które trwają i trwać muszą, bowiem nigdy na polu relacji właściciele kapitału (środków produkcji) – robotnicy (pracownicy najemni) nie było i nie będzie dobrze.

Wybór prezydenta Polski odbędzie się w maju 2015 roku, ale już dziś prezydencka elekcja budzi spore zainteresowanie we wszystkich obozach politycznych. Pojawili się już pierwszy kandydaci, jedni deklarują wolę kandydowania, inni wprost przeciwnie, składają deklaracje, że w wyborach nie wezmą udziału.

Wybory samorządowe 2014 mamy za sobą. Poza ewidentną kompromitacją państwa w ich organizacji, czego uosobieniem są działania PKW, warto zwrócić uwagę na kilka innych spraw i sformułować kilka refleksji ogólniejszych.

Odzyskanie przez Polskę niepodległości było w dużej mierze zasługą socjalistów. Czerwone flagi nie były wówczas synonimem bolszewizmu. W odróżnieniu od prawicy, kolaborującej z zaborcami i zerkającej na obce mocarstwa, to socjaliści 7 listopada 1918 r., nie oglądając się na nikogo, stworzyli pierwszy polski rząd gwarantujący prawo do strajku, 8 godzinnego dnia pracy i równości płci.