10 stycznia 2015 roku w Ostrowie Wlkp. odbyło się II Ogólnopolskie Spotkanie Polskiej Lewicy Społecznej. Uczestnicy debaty podjęli decyzję o podjęciu działań w celu powołania nowego ugrupowania, które mogłoby zjednoczyć środowiska lewicy społecznej.
„Jesteśmy przekonani, że właśnie nadszedł najwłaściwszy moment, aby zjednoczyć rozproszone po polskiej scenie politycznej lewicowe ugrupowania, opracować wspólny katalog postulatów i wartości, oraz stworzyć alternatywę dla dominującej prawicy i alternatywę dla systemu kapitalistycznego. Ten moment jest właśnie teraz i przyglądając się ostatnim poczynaniom prawicy, można mieć realne obawy, że jest to moment ostatni. Do wyborów parlamentarnych pozostało niespełna 10 miesięcy. Zwycięstwo konserwatywnej prawicy, wśród której nie brakuje również prawicowych radykałów może w konsekwencji doprowadzić do całkowitej marginalizacji, a nawet fizycznej eliminacji lewicy w Polsce” - czytamy w odezwie organizatorów spotkania.
Prowadząca debatę dr Ewa Groszewska zwróciła uwagę na szczególnie trudną sytuację, w jakiej funkcjonują środowiska lewicowe w Polsce. - Lewicy w Polsce działa się ciężko, bo nie istnieją u nas wielkie ruchy społeczne. A przecież mamy z nimi do czynienia także w naszej części Europy, co widzieliśmy niedawno w Bośni czy Bułgarii. Istnieją oczywiście na Zachodzie, a my działamy w próżni społecznej. Ale musimy tworzyć grunt pod powstanie takiego ruchu społecznego, musimy być obecni w dyskursie społecznym. Bo jeżeli my nie będziemy słyszalni, to będzie słyszany tylko głos sprzeciwu szowinistów – stwierdziła.
Uczestnicy inicjatywy zapowiedzieli, że nadal będą rozmawiać w sprawie współdziałania z przedstawicielami pokrewnych partii, m.in. Ruchu Sprawiedliwości Społecznej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Inicjatorem spotkania było Porozumienie Socjalistyczne, zrzeszające m.in. działaczy Lewicy Wrocławskiej i środowiska skupionego wokół byłego posła „Samoobrony” Mateusza Piskorskiego.
Spotkanie było kontynuacją debaty, która odbyła się 13 grudnia 2014 r. we Wrocławiu.
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Monografia „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.
