Jan Mulak - wspomnienie

31 stycznia 2005 roku, zmarł w Warszawie Jan Mulak, polityk, dziennikarz, sportowiec, teoretyk sportu, trener kadry państwowej, twórca polskiego „Wunderteamu” lekkoatletycznego lat 50. i 60., senator i marszałek senior Senatu III kadencji.
Do śmierci był Honorowym Przewodniczącym PPS.


Wystąpienie pożegnalne wygłoszone przez ówczesnego Przewodniczącego Rady Naczelnej PPS – Andrzeja Ziemskiego podczas pogrzebu Jana Mulaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w dniu 5 lutego 2005 roku.


Szanowni Zebrani

Żegnamy dziś Jana Mulaka, wielkiego Polaka i patriotę, człowieka, który wzniósł na światowe wyżyny polską lekką atletykę.

Żegnamy człowieka, który przez pól wieku odgrywał aktywna rolę w polityce i do końca pozostał wierny swoim lewicowym ideałom wyniesionym z dzieciństwa.

My, Polska Partia Socjalistyczna żegnamy dziś naszego honorowego przewodniczącego, który przez wiele lat spajał różne nurty polskich socjalistów widząc w jedności szansę na powodzenie sprawiedliwej polityki społecznej, dającej Polakom oddech po okresie nieludzkiej transformacji.

Jan Mulak zamyka swe życie wielu pozytywnymi czynami, szczególnie na dwóch polach – polityki i sportu. Nie pozostawiał nigdy po sobie zgliszcz i spalonej ziemi. Zawsze działał i budował, Był wybitną osobowością, odważnym i rozważnym politykiem, wytrwałym i cierpliwym wychowawcą młodzieży, działaczem państwowym, twórcą polskich sukcesów na arenie międzynarodowej.

Jan Mulak urodził się w Warszawie 28 marca 1914 roku. W stolicy się wychował, tutaj zdobywał wiedzę, najpierw na warszawskiej Pradze, później w murach Politechniki Warszawskiej, jeszcze później na stołecznych stadionach i halach sportowych.
Tutaj w Warszawie przetrwał aktywnie okres okupacji i Powstania Warszawskiego jako jeden z dowódców podziemia. Był podczas okupacji kierownikiem Wydziału Wojskowego „Barykady Wolności”, później zastępcą komendanta formacji bojowo-milicyjnych Polskich Socjalistów, kierownikiem Wydziału Wojskowego RPPS oraz sekretarzem KC RPPS.

Jan Mulak do 1939 roku działał aktywnie na niwie sportu robotniczego, był jednym z najlepiej zapowiadających się średniodystansowców, notowany wielokrotnie w czołówce w pierwszej piątce krajowej. Swój los na wiele lat związał z warszawską Skrą, którą z sentymentem wspomina do dziś. Tam bowiem, jako bardzo młody człowiek rozpoczął pracę trenerską, która po wielu latach zaowocowała sukcesem międzynarodowym.

Jan Mulak nie był człowiekiem pokornym, można powiedzieć, że raczej przewrotnym. Nie godził się w imię wyższych racji z rzeczywistością i wielu mu współczesnymi. W swoich jeszcze nie opublikowanych wspomnieniach barwnie opisał, czemu nie został premierem rządu po wojnie ani też generałem Wojska Polskiego, co zaproponował mu Osóbka-Morawski.

Zadecydował o tym inny punkt widzenia na sprawy przyszłej, kształtującej się Polski.
Mulak był zdecydowanym zwolennikiem socjalistycznej, wynikającej z polskiego dorobku, wizji Polski. Odrzucał monopol jednej opcji ideowej, brak demokracji i dominację Związku Radzieckiego. Był za partnerską współpracą. Ta postawa powodowała, że niewygodny dla ugodowej i konformistycznej części PPS oraz wrogo nastawionej PPR, przeciwstawiając się przymusowemu zjednoczeniu w 1948 roku, odszedł ze wszystkich funkcji w PPS, a sąd partyjny dokończył dzieła eliminacji.

Koniec lat czterdziestych to poszukiwanie miejsca w życiu z etykietą „wróg ludu i Związku Radzieckiego”. Jak zawsze znalazł się dobry pomysł – powrót do działalności trenerskiej. Zainspirowany pobytem w Warszawie francuskiego trenera Maurice Baqueta Jan Mulak znalazł pozapolityczne pole aktywności. Efektem tego była intensywna praca szkoleniowa z kadrą, która na przełomie lat 50-60 dała zaskakujące efekty – polski lekkoatletyczny Wunderteam osiągnął niespotykany w historii sukces – znalazł się w światowej piątce.

Lekka atletyka dzięki Mulakowi zatryumfowała w polskich szkołach i na stadionach a nazwiska Krzyszkowiaka, Krzesińskiej, Ruta, Zimnego, Foika, Piątkowskiego, Sidły, Kirszenstein i wielu innych przeszły do historii polskiego i światowego sportu.

Lata osiemdziesiąte były dla Jana Mulaka okresem spotkań i konsultacji w gronie przyjaciół i próbą znalezienia w zmieniającej się Polsce miejsca dla Polskiej Partii Socjalistycznej.

Wrócił po okresie wielkiego tryumfu w sporcie do swego pierwszego żywiołu – polityki. Organizował PPS w gronie starych przyjaciół, przyszli inni, młodsi.
Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naczelnej. Jego wielkim sukcesem po latach sporów było posadzenie przy jednym stole w 1996 roku przedstawicieli zwaśnionych nurtów socjalistycznych w kraju i działaczy z całej Europy. Powstała jedna, zjednoczona ideowo i organizacyjnie Polska Partia Socjalistyczna.

Jan Mulak miał w swym życiu dwie wielkie miłości: sport i politykę, politykę i sport - na przemian.
Osobiście mógł czuć się człowiekiem spełnionym.
Gwiazda Mistrza Sportu na deptaku w Cetniewie potwierdza jego sukcesy na tym polu. Honorowe przewodnictwo PPS nadane w roku 1988 przez XXXV Kongres wyznaczało rolę, jaką odegrał w kreowaniu wartości lewicy w poszukującym równowagi społeczeństwie lat 90 tych ubiegłego już wieku.

Jan Mulak do końca życia pozostał człowiekiem skromnym i w zasadzie samotnym. Mimo wielkich sukcesów, jakich przysporzył Polsce, nie otaczały go tłumy wielbicieli.
Zawsze szedł swoimi drogami.
Jego brak pokory, szczególnie w polityce urasta dziś do rangi cnoty, która stała się współcześnie niezwykle rzadkim zjawiskiem.

Jan Mulak nie został właściwie doceniony przez współczesnych.

Trzeba mieć dziś i tutaj nadzieję, że historia wystawi mu pomniki na miarę dokonań.
Dokonań, które przez wiele lat na skrzydłach białego orła leciały w świat przy taktach Mazurka Dąbrowskiego.

Żegnaj Janie.

Chylimy nasze czoła i nasze sztandary.
Pamięć po Tobie przetrwa lata. Będą ją utrwalać bliscy, pozostający w żalu, przyjaciele pełni wspomnień i historia.


 

Wydanie bieżące

Recenzje

„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.

Więcej …
 

Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.

Więcej …
 

Monografia  „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.

Więcej …
 

 

 
 
 
 
 

Gościmy

Naszą witrynę przegląda teraz 25 gości 

Statystyka

Odsłon : 7241635

Temat dnia

Na Dzień Kobiet

Był rok 1857. Pracujące w fabryce bawełny kobiety zastrajkowały domagając się takiej samej płacy jak mężczyźni i równego traktowania. Minęło pół wieku  był rok 1909 kiedy w USA po raz pierwszy obchodzono dzień kobiet.

Więcej …

Na lewicy

W dniu 23 marca 2024 roku w Warszawie odbyła się Konwencja Polskiego Ruchu Lewicowego. Przyjęto uchwały programowe. Zostały wybrane nowe władze.

Więcej …
 

W dniu 13 marca 2024 roku w Warszawie odbyła się debata "Media publiczne z lewicowej perspektywy". Organizatorami była Polska Partia Socjalistyczna i Centrum Imienia Daszyńskiego.W panelu dyskusyjnym wystąpili: posłanka Paulina Matysiak, dr Andrzej Ziemski i Jakub Pietrzak.

Więcej …
 

W dniach 11 -13 marca, 2024 roku w Tarnowie, obradował III Kongres Pokoju zorganizowany przez prof. Marię Szyszkowską z udziałem środowisk naukowych z całej Polski. Otwarcia Kongresu dokonali: Prof. zw. dr hab. Maria Szyszkowska, Członek Komitetu Prognoz <Polska 2000 Plus> przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk oraz  Prof. dr hab. Tadeuszu Mędzelowski Dr H. C. Wyższa Szkoła Biznesu w Nowym Sączu Wiceprezes Pacyfistycznego Stowarzyszenia.

Więcej …
 

W Warszawie w dniu 3 lutego 2024 roku zebrała się Rada Naczelna Polskiej Partii Socjalistycznej.
Dyskutowano na temat aktualnej sytuacji politycznej, zbliżających się wyborów samorządowych. Przedmiotem obrad i decyzji były sprawy organizacyjne.

Więcej …
 

W dniu 12 stycznia 2024 roku odbyło się w Warszawie posiedzenie Rady Mazowieckiej PPS. Poświęcone ono było analizie aktualnej sytuacji politycznej w kraju. Oceniono jej wpływ na zadania i politykę Polskiej Partii Socjalistycznej.

Więcej …
 

W dniu 9 grudnia 2023 roku w Warszawie odbyło się zebranie założycielskie Organizacji Młodzieżowej PPS „Młodzi Socjaliści”, która zawiązała się ponownie w wyniku otwartej inicjatywy władz centralnych PPS.

Więcej …
 

W dniu 5 grudnia 2023 roku w Warszawie odbył się pogrzeb Towarzysza Bogusława Gorskiego Honorowego Przewodniczącego Polskiej Partii Socjalistycznej.

Więcej …
 

W dniu 25 listopada 2023 roku w Warszawie odbyło się statutowe zebranie Rady Naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej. Przedmiotem obrad była ocena zakończonej wyborami do Sejmu i Senatu RP w dniu 15 października 2023 roku, kampania wyborcza, w której uczestniczyli kandydaci desygnowani przez PPS.

Więcej …
 

W dniu 18 listopada 2023 roku w Warszawie odbyło się spotkanie zorganizowane przez Komitet Warszawski PPS w związku z 131 rocznicą Kongresu Paryskiego, na którym zainicjowano powstanie Polskiej Partii Socjalistycznej.

Więcej …
 

W dniu 12 listopada 2023 roku w przeddzień 109 rocznicy walk warszawskich robotników pod przywództwem Organizacji Bojowej PPS z wojskami carskimi, w Warszawie na Placu Grzybowskim, pod obeliskiem upamiętniającym to wydarzenie, odbyło się uroczyste złożenie kwiatów.

Więcej …
 

W dniu 9 listopada 2023 roku odbyło się posiedzenie Rady Wojewódzkiej PPS – Mazowsze w sprawie wyborów parlamentarnych 2023..

Więcej …
 

W dniu 7 listopada 2023 roku przypadła 105 rocznica powołania w Lublinie Rządu Ludowego z premierem Ignacym Daszyńskim na czele. Z tej okazji przed pomnikiem Ignacego Daszyńskiego w Warszawie spotkali się działacze polskiej lewicy. Złożono kwiaty.

Więcej …