Nadzieje te wynikają również z faktu, iż program wyborczy Obamy opierał się o jedno główne hasło – zmiany. Społeczeństwo amerykańskie w znaczącej większości nie akceptuje od dawna poczynań aktualnego jeszcze do stycznia prezydenta – Georga W. Busha. Stał się on symbolem niskiej skuteczności działania, braku szacunku do ludzi i awanturnictwa. Żaden z jego poprzedników nie miał tak niskich notowań na poziomie kilkunastu procent poparcia.
Nadzieje Amerykanów idą w kierunku ustabilizowania sytuacji ekonomicznej w kraju i zażegnania kryzysu, mieszkańcy globu oczekują zmiany polityki USA wobec innych, zaniechanie działań agresywnych, wycofanie wojsk z wielu regionów, gdzie pod pozorem obrony demokracji trwa regularna wojna z siłami narodowymi.
Przy okazji każdego wyboru prezydenta USA pojawia się pytanie, kto rządzi w USA i co może rzeczywiście prezydent. Współczesne demokracje mają to do siebie, że decyzje państwowe są wynikiem kompromisu pomiędzy ugrupowaniami parlamentarnymi. Stany Zjednoczone ze swą specyfiką, że zwycięzca bierze wszystko, mają skomplikowany proces podejmowania decyzji. Wiadomo jedynie, że prezydent uruchamia start rakiet ofensywnych. Inne jego decyzje są efektem działania takich sił, jak Bank Rezerw Federalnych, kompleks zbrojeniowy, Izba Reprezentantów, Senat, Sąd Najwyższy i opinia Wall Street, wyrażająca interesy grupy najbogatszych Amerykanów.
Co uda się zrobić Barackowi Obamie, nie wiadomo. Ma on dziś na głowie przygotowanie programu wyjścia USA z kryzysu ekonomicznego i przygotowania Amerykanów do sytuacji, że nie są i nie będą już jedynym mocarstwem w jednobiegunowym świecie. Muszą się liczyć z działaniami innych: Unii Europejskiej, Rosji, Chin, Indii, Brazylii.
Nowy prezydent będzie musiał również uświadomić Amerykanom, że dobra naszego globu są ograniczone i ograniczać się oni muszą w perspektywie do światowego poziomu konsumpcji. Nie do zaakceptowania jest stan, że USA stanowiące kilka procent ludności świata zużywają 40 proc. zasobów surowców energetycznych.
Trudna rola przypada Barackowi Obamie, ciekawe czy będzie on chciał zrozumieć współczesny świat i prawa innych narodów do życia. Tak się układa, że dziś jedynie takie prawo mają w pojęciu Amerykanów oni sami i je najczęściej egzekwują siłą.
Nadzieje Amerykanów idą w kierunku ustabilizowania sytuacji ekonomicznej w kraju i zażegnania kryzysu, mieszkańcy globu oczekują zmiany polityki USA wobec innych, zaniechanie działań agresywnych, wycofanie wojsk z wielu regionów, gdzie pod pozorem obrony demokracji trwa regularna wojna z siłami narodowymi.
Przy okazji każdego wyboru prezydenta USA pojawia się pytanie, kto rządzi w USA i co może rzeczywiście prezydent. Współczesne demokracje mają to do siebie, że decyzje państwowe są wynikiem kompromisu pomiędzy ugrupowaniami parlamentarnymi. Stany Zjednoczone ze swą specyfiką, że zwycięzca bierze wszystko, mają skomplikowany proces podejmowania decyzji. Wiadomo jedynie, że prezydent uruchamia start rakiet ofensywnych. Inne jego decyzje są efektem działania takich sił, jak Bank Rezerw Federalnych, kompleks zbrojeniowy, Izba Reprezentantów, Senat, Sąd Najwyższy i opinia Wall Street, wyrażająca interesy grupy najbogatszych Amerykanów.
Co uda się zrobić Barackowi Obamie, nie wiadomo. Ma on dziś na głowie przygotowanie programu wyjścia USA z kryzysu ekonomicznego i przygotowania Amerykanów do sytuacji, że nie są i nie będą już jedynym mocarstwem w jednobiegunowym świecie. Muszą się liczyć z działaniami innych: Unii Europejskiej, Rosji, Chin, Indii, Brazylii.
Nowy prezydent będzie musiał również uświadomić Amerykanom, że dobra naszego globu są ograniczone i ograniczać się oni muszą w perspektywie do światowego poziomu konsumpcji. Nie do zaakceptowania jest stan, że USA stanowiące kilka procent ludności świata zużywają 40 proc. zasobów surowców energetycznych.
Trudna rola przypada Barackowi Obamie, ciekawe czy będzie on chciał zrozumieć współczesny świat i prawa innych narodów do życia. Tak się układa, że dziś jedynie takie prawo mają w pojęciu Amerykanów oni sami i je najczęściej egzekwują siłą.
Andrzej Ziemski
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Książka „Przegląd Socjalistyczny: Almanach 2004 – 2024” jest zbiorem wybranych artykułów, które ukazały się w okresie ostatnich 20 lat na łamach kwartalnika. Stanowią one niewielką, ale ważną cześć dorobku pisma. Jest to zbiór 60 artykułów: esejów, materiałów publicystycznych, felietonów napisanych przez 42 wybitnych autorów.
