Janina Łagoda

Geograficzne usytuowanie i odwieczna, zazwyczaj rozkojarzona polityka polskich rządów w styczności z równoleżnikowymi sąsiadami, rzadko kiedy szczęśliwością promieniowała. Annały wyraziście dokumentują te fakty, a ich wiele. Dzień dzisiejszy pisze kolejny rozdział na naszym wschodnio-zachodnim trakcie, jakże ważkim dla rodzimego bezpieczeństwa, bo wici z tamtych stron zazwyczaj tragedię oznajmiały. Ale i południkowy liniał tej części ziemskiego globu onegdaj także obfitował wojennymi ekspansjami (np. austrowęgierski współzaborca, szwedzki potop, turecka nawała, Zaolzie etc.), a i dzisiaj komplikacjami się objawia. Problem w tym, że wektorami sterują globalni hazardziści żonglując algebraicznymi wariantami dla nich korzystnymi, zaś mniej ważą interesy Polski. Czynią to z łatwością, bo nasza dyplomacja stoi miałkością i rozgardiaszem.

Sylwester Szafarz

Rys historyczny

Obecna amerykańsko/NATOwsko-rosyjska wojna o Ukrainę oraz liczne inne wojny i konflikty zbrojne (około 50-ciu) toczące się współcześnie na świecie (np. w Afryce) stanowią dobitne świadectwo gruntownych zmian jakościowych, jakie dokonują się w zakresie trybu, instrumentów i metodologii oraz skutków prowadzenia tych wojen. W przypadku ukraińskim zaczęło się to od „kolorowej rewolucji” na Majdanie (18.-23.02.2014.) i od jej follow up (tzn. dalszego ciągu), w wyniku którego władzę w Kijowie zdobyli posłuszni Ameryce ludzie o wściekłym usposobieniu antyrosyjskim. Następnie, w przypadku ukraińskim (afgańskim i in.) USA wybrały tryb tzw. wojny przez pełnomocnika (per procura, proxy war), aby podporządkować sobie Ukrainę w maksymalnym stopniu i z bliska zagrozić Rosji. Owym pełnomocnikiem jest głównie wojsko ukraińskie, którego trupy żołnierzy i oficerów (oraz niewinnych cywilów) zaścielają ziemie tego kraju już coraz bardziej gęstniejącą powłoką. Jego wsie, miasteczka i miasta oraz infrastruktura gospodarcza obracana jest w gruzy.

Co roku pierwszego maja ludzie pracy na całym świecie obchodzą Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy. Święto to wprowadziła w 1889 roku II Międzynarodówka Socjalistyczna dla upamiętnienia krwawej tragedii w Chicago w Stanach Zjednoczonych.
Demonstracje i strajki w Chicago w 1886 roku i później, były spowodowane fatalnymi warunkami pracy, niskimi płacami i dwunastogodzinnym dniem roboczym. Robotnicy dążyli do wprowadzenia ośmiogodzinnego dnia pracy.
Polska Partia Socjalistyczna od 130 lat aktywnie uczestniczy w walce o prawa pracownicze i godne życie ludzi pracy. Cieszymy się naszym świętem. Wiele osiągnęliśmy. Z inicjatywy premiera Moraczewskiego mamy nowoczesny kodeks pracy, a osiem godzin roboczych jest normą.

Jacek Uczkiewicz
Felieton -Wołanie na puszczy

Skandaliczna i bulwersująca wypowiedź sprzed kilku dni polskiego ambasadora we Francji dla jednej z francuskich stacji telewizyjnych, że : „ Jeśli Ukraina nie obroni swojej niepodległości, będziemy zmuszeni włączyć się w konflikt” wywołała lawinę komentarzy w prasie zagranicznej i polskiej. Kontrastuje z nią milczenie polskiego rządu. Wprawdzie ambasada Polska w Paryżu wydała na tą okoliczność specjalne oświadczenie, w którym przekonuje, że ambasador nie powiedział tego, co powiedział i co usłyszał cały świat, ale to „dementi” tylko pogarsza sytuacją Polski. Czym bowiem jest ambasada? Jest to instytucja do obsługi misji ambasadora i jest ona ostania instytucją, która powinna w tej sprawie zabierać głos.

Janina Łagoda

Merytoryczną podwaliną demokracji jest wspólnota interesów centralnych organów państwa z wolą gminnych instancji. Pierwsze wyznaczają strategiczne ramy postępowania z misją wspomagania, drugie zaś wpisują się w nie swoimi inicjatywami i konkretnymi czynami. Wszystko po to, aby wzmacniać autorytet państwa i bogacić komfort bytowania społeczeństwa w jego różnorodności. Organy centralne nie zastąpią samorządowych i odwrotnie. Ważna jest więc ich zgodna misja. Sprawa trudna, zwłaszcza kiedy państwo nie okazuje empatii wobec samorządów, lecz apodyktyczność i ingeruje w ich status. Tak się ostatnio dzieje w kraju. Nawyk sobiepańskiego zrzucania na samorządy zadań, które dotąd pozostawały w gestii rządu, a z czym centralne organa sobie nie radzą, wpisuje się w syntezę dyletanctwa rządu. Publiczne projekcje fachowości kierownictw resortów w samorządowym kontekście kir spowija. Ale w swoim twórczym tragizmie nie wahają się uszczuplać gminom finansów im należnych, co bliskie gangsterskiej prowokacji.  

Cezary Żurawski
Felieton - Świat przeciwieństw

Prawicowy rząd PiS wraz z akolitami rozpętał bezwzględną kampanię propagandową skierowaną przeciw ruchom i inicjatywom proekologicznym. Osnową kampanii jest tajemniczo brzmiący Raport C40. Jego kanwą – budowa w naszym społeczeństwie lęku przed wyimaginowanymi, rzekomo grożącymi nam represjami.

Maria Szyszkowska
Felieton – Polityka bez masek

Człowiek nie powinien być biernym obserwatorem zachodzących zdarzeń i procesów. Kształt świata zależy od stanu świadomości jednostek i od podejmowanych czynów na które ma wpływ również charakter. Rozleniwienie cywilizacyjnymi wynalazkami wywołuje nadmierną bierność, a więc częste poddawanie się zjawiskom, które powinny budzić opór.
Jedynie dla mniejszości obywateli mają istotne znaczenie ideały. Spragnieni sprawiedliwości w życiu jednostkowym i społecznym, nie zawsze uświadamiamy sobie, że sprawiedliwość jest skladnikiem świata ideałów, zaś prawo stanowione należy do niedoskonałego tworu ludzkiego jakim jest świat kultury.

Sylwester Szafarz                                                                         

Coroczne posiedzenia obydwu Izb (XIV kadencji) Parlamentu chińskiego, odbywały się w roku 2023 pod wymownym hasłem: „Pogram dla 1,4 miliarda”. Chodzi, naturalnie, o liczbę ludności ChRL, ale dodam od siebie, że chodzi nie tylko i wyłącznie o to, analizując bowiem dostępne materiały i uchwały z dwóch posiedzeń izb parlamentarnych, dochodzę do wniosku, że dotyczą one również całej już przeszło 8-mio miliardowej ludności Matki-Ziemi, nawet jeśli nie wszystkich mieszkańców naszej planety, to ich 99%. Wskaźnik ten dotyczy oczywiście osób najbiedniejszych, biednych oraz średnio zamożnych.

Maria Szyszkowska

Myśl o trwałym pokoju, począwszy od starożytności, towarzyszy ludzkości dość nieśmiało. Pełny jej wyraz został sformułowany przez Kanta. Dzieło „Wieczny pokój”, napisane w końcu XVIII wieku, zostało odczytane dopiero po drugiej wojnie światowej, stając się inspiracją dla działań pacyfistycznych.
Na gruncie myśli chrześcijańskiej napisano więcej dzieł o tzw. wojnie słusznej, czyli sprawiedliwej niż o niezbędności trwałego pokoju. Idea miłości bliźniego od wieków nie została urzeczywistniona. Nie próbuje się jej podważyć z tego powodu, natomiast pacyfizm jest krytykowany jako idea rzekomo utopijna skoro przez tyle wieków nie została urzeczywistniona. Na marginesie warto zaznaczyć, że dzieje ludzkości z reguły wyznaczają właśnie idee utopijne.

W listopadzie 2022 roku przypada 130. rocznica Kongresu Paryskiego i powołania Polskiej Partii Socjalistycznej. W roku 2018 obchodziliśmy 100. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach zaborów i zniewolenia narodu. Obydwie te rocznice są ze sobą nierozerwalnie związane. Polska Partia Socjalistyczna w swoim programie przyjętym w listopadzie 1892 roku na Kongresie Paryskim wpisała doktrynalne założenie walki o odzyskanie przez Polskę niepodległości, co w różnych formach i walki politycznej, i walki zbrojnej, przez ponad ćwierć wieku realizowała.
Myśl polityczna socjalistów polskich pozwoliła na zbudowanie samodzielnego ruchu niepodległościowego, który odegrał zasadniczą rolę w konstrukcji zalążków organizacji wojskowej, a w okresie po wyzwoleniu, nowoczesnej konstrukcji Państwa Polskiego. Pierwsze rządy po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, kierowane przez socjalistów: Ignacego Daszyńskiego (1918) i Jędrzeja Moraczewskiego (1918-1919), stworzyły postępowy program odrodzenia Polski i jej rozwoju, który rzutował w dalszych latach na kierunki organizacji życia społecznego i gospodarki II RP.

Andrzej Ziemski

Jednym z kierunków wcześniej zarysowanych badań jest rozpoznanie poczynań i dorobku ruchu socjalistycznego z perspektywy politologicznej. Należy postawić sobie na wstępie pytanie, czy założenia ideologiczne i polityczne, które legły u podstaw powstania w listopadzie 1892 roku Polskiej Partii Socjalistycznej wynikały z przesłanek wyłącznie politycznych, czy też miały swój głębszy wymiar wypływający z analizy ówczesnych procesów, jakie towarzyszyły kształtowaniu się państwa przemysłowego w Europie i Ameryce. Mechanizmy klasowe tych procesów opisane zostały m.in. w dziełach Karola Marksa, ale także w dziełach polskich klasyków socjalizmu – Bolesława Limanowskiego i Edwarda Abramowskiego.
Doktryna polityczna Polskiej Partii Socjalistycznej przyjęta na Kongresie Założycielskim w Paryżu w listopadzie 1892 roku opierała się o dwa założenia: walka o niepodległość Polski i walka o sprawiedliwość społeczną. Weszła ona jako trwały element kolejnych wersji programu PPS i obowiązuje do dnia dzisiejszego.