Andrzej Ziemski
Felieton – My socjaliści

Ostatnie wydarzenia na polskiej scenie politycznej wskazują na pogłębiający się konflikt interesów będący wynikiem łamania zasad demokracji liberalnej opartej na trójpodziale władzy. Pewna część przyczyn tego stanu rzeczy mieści się w kanonie przemian cywilizacyjnych – społeczne skutki rewolucji technologicznej i zasady neoliberalizmu stoją w sprzeczności z zasadami klasycznej ideologii liberalnej. Można je zaliczyć do przyczyn obiektywnych. Przyczyny subiektywne wynikają z postępującej praktyki dominowania władzy wykonawczej nad ustawodawczą i wkroczenia nowych mediów na arenę polityczną, na której konstruują one system znaczeń usytuowany w przestrzeni wirtualnej i nie mający związku z rzeczywistością społeczną i polityczną.
Idea demokracji liberalnej kształtuje się w politycznej myśli europejskiej i amerykańskiej od ponad czterech stuleci. Zasadnicze podobieństwa dotyczą źródeł i zasad zawierania umowy społecznej zaś zasadnicze różnice, jakie występują, obejmują zakres wzajemnych relacji i współzależności między władzą ustawodawczą a wykonawczą. Różnice te znajdują swe odzwierciedlenie w zapisach konstytucyjnych poszczególnych krajów.

Felieton – Polityka bez masek
Maria Szyszkowska

Zastanawiające jest, że – jak się głosi – w wolnym państwie zamilkły spory światopoglądowe. Zastanawiające jest, że w ustroju określanym jako demokratyczny, nie zaznacza się w życiu publicznym wielość światopoglądów. Uderza brak zainteresowania kwestiami, które wyrastają ponad poziom biologiczno-materialnego życia.
W czasach Polski Ludowej, której wykrzywiony obraz w mediach tworzą m.in. parlamentarzyści, w tym także partii nazywających się lewicowymi, życie obywateli było przepojone dyskusjami światopoglądowymi. W „Trybunie Ludu” marksiści krytykowali rozmaite aspekty światopoglądu chrześcijańskiego, w „Słowie Powszechnym” krytykowano w sposób wolny od cenzury, poglądy marksistowskie. Polska była państwem dwuświatopoglądowym. Problemy należące do poglądu na świat absorbowały uwagę Polaków – porównawczo – w takim stopniu jak dziś dążenie do dóbr materialnych.

Sylwester Szafarz

Ośmielam się sięgnąć po ww. wręcz poetycką metaforę („most na Pacyfiku”) celem określenia doniosłości najnowszych wydarzeń w rozwoju stosunków ChRL z państwami Ameryki Łacińskiej (AŁ) i Środkowej i z dwiema ważnymi organizacjami międzynarodowymi. Chodzi o udział reprezentatywnej delegacji chińskiej, na czele z Panem Prezydentem Xi Jinpingiem, w dorocznej XXXI Konferencji APEC (Asia Pacific Economic Cooperation) w stolicy Peru - Limie, w dniach 13.-17.11. 2024.; oraz o złożenie rewizyty państwowej w tym kraju. Ze swej strony, Pani Dina Ercilia Boluarte Zegarra, Prezydent Peru, złożyła oficjalną wizytę państwową w ChRL pod koniec czerwca 2024 r. Po zakończeniu pobytu w Peru, delegacja chińska udała się do Brazylii - z podobnym programem wizyty w dniach 17.-21.11.2024.: - udział w XIX Konferencji G20 oraz - rewizyta państwowa w odpowiedzi na wizytę Pana Prezydenta Luiza Inacio Lula da Silvy w ChRL, w dniach 11.-14.04.2023. Jak widać, program pobytu delegacji chińskiej w obydwu ważnych krajach latynoskich i jej udziału w ww. konferencjach międzynarodowych był bardzo bogaty, napięty oraz wymagający niezwykłej pracowitości i odpowiedzialności nie tylko za przyszłość państw gości i gospodarzy lecz również całego świata.

Grzegorz Kwaśniak

W zasadzie jest już za późno. Po 35 latach reform (w tym 25 lat jako członek NATO) Polska oraz jej siły zbrojne nadal nie posiadają zdolności do skutecznej obrony swojej niepodległości oraz terytorium i granic, i w zasadzie nikt nie wie jak tę zdolność osiągnąć. Nie wie tego Prezydent, nie wie tego Premier, nie wie tego Minister Obrony Narodowej, nie wie tego Szef SG WP, dosłownie nikt. A co najgorsze nie widać nawet nadziei na szybką naprawę tej tragicznej sytuacji. Natomiast, jeżeli spojrzymy na aktualną sytuację geopolityczną Polski oraz zdolności naszego systemu obronnego i sił zbrojnych to szanse na obronę niepodległości są bardzo niewielkie i w zasadzie uratować nas może już tylko ponowna cudowna stabilizacja sytuacji międzynarodowej lub szczęśliwy zbieg okoliczności, co nie ma nic wspólnego ze współczesną nauką i kierowaniem nowoczesnym państwem.

Bartłomiej Zindulski

W niedzielę 22 września odbyły się wybory do parlamentu (landtagu) w niemieckim kraju związkowym Brandenburgia. Są to trzecie wybory do landtagów w tym miesiącu, w których widać wyraźny wzrost poparcia dla skrajnie prawicowej AfD. 1 września odbyły się wybory do landtagów Turyngii i Saksonii. W Turyngii AFD zajęła pierwsze miejsce z wynikiem 32.8% a w Saksonii mocne drugie miejsce, zdobywając 30.6% głosów, czyli prawie tyle samo co CDU, która tam wygrała, uzyskując wynik 31.9%.
W wyborach w Brandemburgii zwyciężyła Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (SPD), która uzyskała wynik 30,9% głosów ale drugie miejsce zajęła Alternatywa dla Niemiec (AfD) z niewiele gorszym wynikiem 29,2%. Powołana do życia w tym roku lewicowa partia Sojusz Sahry Wagenknecht (BSW) uzyskała 13,5% a Unia Chrześcijańsko Dekokratyczna (CDU) 12,1%. Pozostałe partie znalazły się poniżej progu wyborczego i Zieloni uzyskali 4,1% a Lewica (Die Linke), z której w tym roku odłączyła się frakcja zwolenników Sahry Wagenknecht, zdobyła jedynie 3%. Jeszcze gorzej w Brandenburgii wypadła trzecia partia koalicji rządzącej w Niemczech, neoliberalna FDP, która uzyskała wynik poniżej 1%. Dla porównania, w wyborach w Brandemburgii w 2019 roku partie uzyskały następujące wyniki: SPD – 26.2%, AfD – 23.5%, CDU – 15.6%, Zieloni – 10.8%, Lewica (Die Linke) – 10.7%.

Maciej Kijowski
Felieton – Wątpię, więc jestem

Pamięci zmarłych w 2024 r. Małgorzaty Ostrowskiej, Małgorzaty Winiarczyk-Kossakowskiej, Lecha Ciupy, Kazimierza Działochy i Jerzego Sypka
Mark Twain ujął to mistrzowskimi słowy: „Religia powstała, gdy pierwszy oszust (first con man) spotkał pierwszego głupca (first fool)”. Religia to oszustwo nr 1, inicjalne, kardynalne, najoczywistsze z oczywistych.
Bardzo mocno kojarzy się ono z oszustwem nr 2. Otóż latem i jesienią ub.r. lider ówczesnej opozycji Donald Tusk oszukał swoich wyborców, obiecując im, czy wręcz przyrzekając, przysięgając, że drogę do bezkarnej aborcji otworzy Pol(a)kom szeroko. Dziś powiada: nie da się, a ustawę zastępuje przepychanymi przez wąskie kuchenne drzwi wytycznymi. Podczas kampanii wyborczej kłamał. Zależało mu tylko na wygraniu wyborów, na władzy dla samej władzy.

Działacze organizacji młodzieżowej Polskiej Partii Socjalistycznej – Młodych Socjalistów PPS – z całej Polski zebrali się w sobotę 24 sierpnia 2024 r. w Warszawie, aby podsumować dotychczasowe działania oraz przedyskutować najważniejsze wyzwania ruchu robotniczego i młodzieży socjalistycznej na 2024 i 2025 rok. Obrady prowadził przewodniczący MS PPS – tow. Kacper Wężyk, a gościem specjalnym był wiceprzewodniczący Rady Naczelnej PPS, tow. Bogdan Chrzanowski, który przyglądał się przebiegowi zjazdu, brał udział w dyskusjach dzieląc się z młodymi działaczami cennymi spostrzeżeniami i radami na przyszłość, a także zachęcał do dalszych działań i pracy na rzecz idei socjalistycznej.

Andrzej Ziemski

11-12 lipca każdego roku obchodzimy kolejną rocznicę Rzezi Wołyńskiej. W 2024 roku również złożyliśmy kwiaty na warszawskim Żoliborzu pod pomnikiem ofiar banderowskiego bestialstwa.
Polska Partia Socjalistyczna zachowała swą ciągłość i pamięć od momentu powstania w 1892 roku. Dotyczy to szczególnie wydarzeń ważnych dla Narodu i Państwa, jak wojny, okresy przełomów i łamanie procedur demokratycznych zapisanych w kolejnych aktach konstytucyjnych od II Rzeczypospolitej do dziś.
Okres ostatnich kilku lat, szczególnie wojna na Ukrainie, budzi wiele emocji i niepokoju. Od jej dalszego przebiegu i efektów zależy los Polski, jak też naszej części Europy. Stwierdzenia, że Polska w jej wyniku może być wielka, albo może jej nie być, mają w sobie wiele z realizmu politycznego, który zawsze cechował polskich socjalistów.

Maciej Kijowski

Rządząca ekipa, którą spaja już tylko zamiłowanie do władzy i pieniądza, nie ustaje w konkurowaniu z PiS-owskimi poprzednikami i sprzyjającymi im konfederatami w hipokryzji oraz w łamaniu praw człowieka, któremu towarzyszy równie ochocze łamanie przedwyborczych obietnic.
To PiS-owcy wytoczyli przeciw uchodźcom, przeciw migrantom, najcięższe armaty, to oni traktowali ich tak podle, tak antyhumanitarnie, że nieludzki pushback stał się normą. Rządzący obecnie prześcignęli poprzedników, rozwijając i modyfikując ich zbrodnicze zamiary po mistrzowsku. To oni przechwalają się tym, jak miło będzie strzelać do bezbronnych ludzi.