Ogólnopolskie obchody 74 rocznicy ogłoszenia Manifestu PKWN

22 lipca 2018 roku w Bydgoszczy odbyły się uroczystości związane z przypadającą w tym dniu 74. rocznicą ogłoszenia Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Organizatorami byli: Rada Wojewódzka PPS w Bydgoszczy, Społeczne Forum Wymiany Myśli z Bydgoszczy, Warszawy i Wrocławia, Portal Internetowy strajk.eu, Kampania Historia Czerwona i Czarno-Czerwona oraz Inicjatywa Czerwonej Róży.

Tegoroczne obchody składały się z dwóch części. Ogólnokrajowej konferencji „IPN – inkwizycja XXI wieku” oraz z symbolicznego składania kwiatów pod Pomnikiem Ofiar Faszyzmu.
W pierwszej części uroczystości rocznicowych odbyła się z udziałem kilkudziesięciu osób z różnych środowiska lewicowych z całego kraju konferencja poświęcona zmianom w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej po upadku państw realnego socjalizmu. Dyskusja odbywała się w trzech panelach zatytułowanych: „Dekomunizacja w krajach Europy Środkowo-Wschodniej”, „Polska dekomunizacja oczami Rosjan” oraz „Wszystkich nas nie spalicie”.
Następnie w godzinach popołudniowych odbyła się manifestacja pod Pomnikiem Wolności na Placu Wolności w Bydgoszczy. Wygłoszono  okolicznościowe przemówienia i złożono  kwiaty ku czci poległych w walkach o wyzwolenie Ziem Polskich w II wojnie światowej.Uczestnicy spotkania poza docenieniem pozytywnej roli Manifestu PKWN w kształtowaniu powojennej rzeczywistości ustrojowej zwracali uwagę na zagrożenie, jakim jest bezustannie i bezrefleksyjnie przeprowadzana dekomunizacja. Stwierdzono, iż jest ona niebezpieczna nie tylko dla lewicy, ale dla losów kraju. W związku z tym, iż coraz bardziej znane są jej polskie paradoksy, organizatorzy spotkania postanowili skoncentrować się na mniej znanych jej obliczach.
Omówiono jej przebieg w innych byłych krajach „demokracji ludowej”. Zwrócono uwagę, iż mimo różnych specyfik krajowych pomiędzy Ukrainą, krajami bałtyckimi i inkorporowaną częścią Republiki Federalnej Niemiec – jest sporo podobieństw, ale i różnic. Do podobieństw można zaliczyć nową narrację historyczną, zrównywanie systemów w krajach socjalistycznych z faszyzmem i hitleryzmem (usprawiedliwiając ten drugi). Do różnic można zaliczyć stosunek do dekomunizacji ulic i pomników (w Niemczech nie ma przyzwolenia na takie działania, w innych krajach walec dekomunizacyjny jest bezwzględny; aktywnie sprzeciwiają się jemu obywatele Ukrainy).
Innym aspektem, na który zwrócono uwagę jest postrzeganie Polski i Polaków przez Rosjan przez pryzmat dekomunizacji oraz jaki wpływ ma nowa narracja historyczna na stosunki pomiędzy społeczeństwami.
Na końcu – na podstawie przykładu Warszawy – zastanawiano się jaki wpływ miała proces dekomunizacji na zmiany własnościowe w zasobach miejskich.
Intencje organizatorów uroczystości znalazły się w deklaracji organizatorów zaprezentowanej na początku konferencji:
„Pragniemy by dzisiejsze obchody przyczyniły się do poszerzenia horyzontów i pogłębienia wiedzy historycznej młodzieży polskiej. Nie mamy aspiracji do obalania wszelkich tworzonych obecnie mitów historycznych, pragniemy jednak skłonić zainteresowanych do refleksji, uczciwej analizy faktów historycznych i osiągnięć w rozwoju Polski Ludowej na przestrzeni lat 1944- 89 i do 2018.
Mamy nadzieję, że dzisiejsze obchody   przyczynią się również do oddania należnej czci  tym, którzy poświęcili  życie za  odrodzenie państwa polskiego w nowych, sprawiedliwych granicach, córkom i synom wielu narodów Europy i świata, a  szczególnie narodom Związku Radzieckiego.
Cześć i szacunek oddajemy budowniczym Polski Ludowej, chłopom i robotnikom, żołnierzom Wojska Polskiego, nauczycielom, inżynierom ,lekarzom, uczonym, ludziom pióra i kilofa, wszystkim patriotom, którzy stanęli w szeregach budowniczych Państwa Polskiego i przyczynili się do Jego rozwoju, po sześcioletniej niewoli. Mieli Oni znaczący wkład w  uzyskanie  niekwestionowanych osiągnięć na niwie gospodarczej, społecznej, naukowej, kulturalnej i oświatowej”.



Wystąpienie merytoryczne rozpoczynające uroczystości rocznicowe zaprezentował przewodniczący Rady Wojewódzkiej Polskiej Partii Socjalistycznej w Bydgoszczy tow. Jerzy Kołomyjec:

Szanowni zebrani! Drodzy goście !
Mieszkańcy Bydgoszczy i województwa Kujawsko – Pomorskiego!

Dzisiejszą manifestacją składamy hołd pokoleniu Polaków, które walcząc z hitlerowskim okupantem przetrwało II wojnę światową, a po wyzwoleniu podjęło ogromny trud odbudowy Ojczyzny w nowych granicach i nowych, nieznanych dotąd uwarunkowaniach społeczno – politycznych. Opublikowany 22 lipca 1944 roku Manifest Lipcowy był dla tych ludzi programem walki i pracy. Charakteryzował się on realizmem społecznym, politycznym i gospodarczym.
Pamiętajmy, że w lipcu 1944 roku dymiły jeszcze krematoria Oświęcimia i innych fabryk śmierci. W tym samym czasie prawicowi politykierzy wywołując Powstanie Warszawskie oddali Warszawę z jej ludnością i z całym dorobkiem kulturowym i naukowym na pastwę beznadziejnej walki z bezwzględnymi mordercami i oprawcami hitlerowskimi, bez żadnej szansy na zwycięstwo.
Jak bardzo kilka lat później brakowało w wyzwolonej Polsce ambitnej  i wykształconej młodzieży poległej na ulicach Warszawy? A straszna wojna trwała jeszcze 10 miesięcy. Każda epoka historyczna pamięta przeszłość, zna rzeczywistość i formułuje potrzeby bieżące.
Słowa Manifestu dyktowała ówczesna wojenna rzeczywistość, a formułowali je ludzie znający międzywojenną biedę, nietolerancję i bezrobocie.
Piórem autorów Manifestu Lipcowego wodziła cała wiekowa tradycja myśli demokratycznej i patriotycznej. Brzmią w nim echa przemyśleń Frycza Modrzewskiego, Jana Zamojskiego, Stanisława Staszica, Hugona Kołłątaja, Adolfa Warskiego.
Do kogo zwracał się Manifest Lipcowy 74 lata temu?
Czytamy: do Narodu Polskiego! Do narodu wyniszczonego, wykrwawionego, na skraju zagłady. Do narodu miliona wdów i sierot. Ratowanie biologicznej substancji Narodu było, więc zadaniem najważniejszym. To zaś wymagało wysunięcia na plan pierwszy sprawy wyzwolenia i niepodległości, znalezienia koncepcji zwycięstwa, znalezienia najbardziej  spolegliwych i sprawdzonych w boju z hitleryzmem sojuszników.
Manifest Lipcowy mówiąc o sojusznikach wymienia między innymi Stany Zjednoczone i Wielką Brytanię. Czy coś się zmieniło dzisiaj?
Manifest Lipcowy dokonał rozstrzygnięć historycznych, ważnych i aktualnych do dzisiaj. Takim historycznym na miarę dziejowej sprawiedliwości był powrót nad Odrę i Bałtyk, powrót na Śląsk i Pomorze.
Historycznym jest stwierdzenie, że Odra jest polską rzeką i zachodnią granicą Słowiańszczyzny. Uznanie linii Curzona za wschodnią granicę Polski zaowocowało faktem, że dzisiaj nie mamy
konfliktów granicznych z Litwą, Białorusią i Ukrainą.
Manifest Lipcowy skierowany w 1944 roku do wszystkich Polaków w kraju i rozrzuconych po świecie, wzywał do walki o ostateczne rozgromienie hitlerowskich Niemiec.

Manifest zapowiadał :
- likwidacje wielkiej własności ziemskiej i reformę rolną,
- zapowiadał nacjonalizację przemysłu i banków,
- proklamował powszechność oświaty i opieki lekarskiej.
Manifest Lipcowy otwierał nieznaną dotąd perspektywę rozwojową i stworzył przed naszym narodem nową szansę,  którą gwarantowało zwycięskie zakończenie wojny, a równocześnie odbudowa zrujnowanej gospodarki, uporządkowanie sytuacji wewnątrz kraju.74 lata od dnia Manifestu Lipcowego to prawie 74 lata pokoju w Polsce, prawie 74 lata bez bomb, bez nalotów, bez rozstrzeliwań, bez egzekucji.
Manifest Lipcowy ogłoszony w 1944 roku przez polską lewicę uznał pokój za wartość nadrzędną.
Pokojowa polityka państwa polskiego sprawdziła, się przez 45 lat, pozwoliła na odbudowę i rozbudowę Ojczyzny. Jest to niepodważalna zasługa polskiej lewicy, zahartowanej w bojach lat wojennych i powojennych. Jak z tej perspektywy wygląda wplątanie naszego kraju w awantury wojenne w Iraku i Afganistanie dokonane przez rządy neoliberałów? Ogień wojny, który pomogliśmy zanieść do Iraku może do nas wrócić w niespodziewanej postaci. Pokój dla innych narodów jest równie ważny jak wówczas dla nas.. Niby demokracja niesiona na bagnetach jak dotąd również się nie sprawdziła.
Wojna jest metodycznym, zorganizowanym, olbrzymim mordem i tego faktu nie da się ukryć pod żadnym pretekstem. Przeciwnicy wojny mogli się czuć całkowicie bezradni – zdradzeni przez polityków, otoczeni zewsząd jazgotem żądnej krwi, wąskiej grupy roponośnych interesów.
W historii każdego narodu istnieją momenty zwrotne, w których właściwa ocena sytuacji, wyznaczenie właściwego programu działania, dalekowzrocznej wizji i konsekwentna realizacja tegoż programu, jest rzeczą decydującą dla przyszłych pokoleń.
I chyba znowu stoimy przed kolejnym zwrotem. Tragedia milionów bezrobotnych, fatalna sytuacja mieszkalnictwa, dwa miliony rodzin bez własnych mieszkań, rozpadająca się na naszych oczach opieka zdrowotna to problemy stworzone przez nieodpowiedzialną politykę  neoliberalnych rządów. Oni to z ustami pełnymi frazesów o sprawiedliwości społecznej, ciągle jeszcze sprzedają to, co stworzyliśmy przez kilkadziesiąt powojennych lat kosztem wielu wyrzeczeń.
Niestety neoliberalnej propagandzie uległy również środowiska pseudo lewicowe, co jak widzimy wszyscy doprowadziło do przejmowania władzy politycznej i ekonomicznej przez ponadnarodowe korporacje i banki. Polityka ta niszczy ład demokratyczny i instytucje państwowe.
Naszym zdaniem tylko autentyczna lewica ma zdolność wykreowania politycznego programu likwidacji wspomnianych problemów poważnie zagrażających fizycznemu bytowi kilku milionów rodzin polskich.
Manifest Lipcowy był takim programem politycznego działania,  który uratował naród polski, zapewnił 45 lat pokoju w Polsce Ludowej. i przyczynił się do odbudowy kraju. Dzisiaj ponownie wraca zasadnicza kwestia, kwestia roli i zadań państwa polskiego jako reprezentanta i obrońcy interesów narodowych. Obowiązkiem wszystkich postępowych sił patriotycznych w naszym kraju jest stworzenie politycznego programu obrony praw socjalnych dla całego społeczeństwa.
Wielomilionowe bezrobocie to społeczna katastrofa. Praca dla wszystkich ludzi jest potrzebna jak powietrze. Ta sama sytuacja istnieje z problemem mieszkaniowym i opieki zdrowotnej. Dzisiaj, kiedy naród polski ma swoje państwo, naszym zadaniem jest dbać i walczyć o utrzymanie niepodległości i suwerenności narodowej. Wyraża się to dbałością o Polską Rację Stanu, o interesy ekonomiczne, kulturalne, i polityczne społeczeństwa i państwa polskiego. Interesy te wyraźnie próbowano zaburzyć w niedawnych obchodach zakończenia II wojny światowej. Pojawiały się głosy, które nam przypisywać zaczęły winę za przyczyny i skutki wojny. Komu służą ci polityczni oszuści? Za czyje pieniądze?
Szczytem bezczelności jest porównywanie faszystowskiej ofiary i agresora, mówienie o polskich obozach koncentracyjnych. Również w Bydgoszczy są ludzie, którzy lekceważąc podstawowe fakty, zakłamują naszą historię. Nie wolno nam tego tolerować. Młode pokolenie Polaków musi otrzymać rzetelną wiedzę, uczyć się prawdziwej historii.

Po pokonaniu hitlerowskich Niemiec, do którego przyczyniła się Armia Czerwona i walczące u jej boku Wojsko Polskie, nastąpił w Europie wyraźny zwrot sympatii ku pokrzywdzonym narodom. I w tym momencie właśnie Polska lewica przedstawiła narodowi Manifest Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego i co istotne uzyskała znaczne poparcie społeczne dla jego realizacji.
Przypomnijmy, że w okresie wojny życie straciło około 6 milionów Polaków, w samej Warszawie zginęło 700 tysięcy, czyli więcej niż łączna liczba ofiar Brytyjczyków i Amerykanów, zniszczono 4900 szkół podstawowych, 55% placówek służby zdrowia. Polska była krajem zdziesiątkowanym, biednym, zniszczonym. Dlatego głównym zadaniem nowej, ludowej władzy stał się wzrost dochodu narodowego i przekształcenie Kraju z rolniczego w przemysłowy.
Już na początku lat siedemdziesiątych zelektryfikowano 98% kraju. Ogromny przyrost ludności stanowił wyzwanie dla rozwoju oświaty, rynku pracy, budownictwa. Dochód narodowy rósł 5-6% rocznie. W okresie 45-lecia PRL wybudowano ponad 8 milionów mieszkań. Polska Rzeczpospolita Ludowa spełniała zapowiedzi Manifestu Lipcowego, mimo ograniczeń prawnych i ekonomicznych, tak wewnętrznych jak i międzynarodowych.
Na tym tle może zadziwiać dziś entuzjazm, jaki towarzyszy rocznicom obchodów rewolucji 1989 roku, połączony z presją, aby całe społeczeństwo świętowało rocznicę przemian.
W ciągu ostatnich 20 kilku lat pojawiła sie ponownie przedwojenna bieda, rozwarstwienia społeczne, blokady awansu społecznego, nędza, bezrobocie, emigracje za chlebem. O ile jednak PRL, nie bez trudności, realizował zapowiedzi Manifestu Lipcowego, o tyle obecne władze sprzyjają głównie poprawie sytuacji wybrańców. Wprowadzane reformy spowodowały odebranie podstawowych praw pracownikom. Większość narodu spychając na granicę biologicznej egzystencji. Jeżeli PRL, jak mówią rządzący i ich poplecznicy, był zniewoleniem i katastrofą, to jak nazwać obecną RP, która po 20 kilku latach nie zbliżyła się do poziomu ekonomicznego lat 80-tych.
Jesteśmy przekonani, że również i dzisiejsze problemy można rozwiązać jedynie sięgając do doświadczeń Polski Ludowej.

Jesteśmy przekonani, a dowiodła tego rzeczywistość polska przez ostatnie 74 lata, że tylko przyjęcie i realizacja norm etycznych socjalizmu gwarantuje możliwość postępu społecznego, sprawiedliwości, godnego życia przez każdego Polaka. A tylko tak odczytujemy dziś ideały Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego.
Chwała jego autorom i realizatorom.
Zwracamy się do weteranów ruchu robotniczego, związkowców, socjalistów i bojowników o sprawiedliwość społeczną, żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego, więźniów obozów zagłady wszystkich pokrzywdzonych przez II wojnę światowa i ich spadkobierców –  połączcie swoje siły w walce o sprawiedliwą Polskę.
Poprzyjcie ideały lewicy polskiej. Lewica Polska ma wielowiekową tradycję. Wyrosła ona z buntu przeciwko wyzyskowi i zniewoleniu.
Chcemy kontynuować tę tradycję w nowej rzeczywistości XXI wieku. Źródłem naszej tożsamości jest walka o interesy ludzi pracy i biedniejszych warstw społecznych przeciwko pazernemu kapitałowi. Nawiązujemy do bogatego dorobku polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego, także do zachodnioeuropejskiej tradycji walki o państwo socjalne.

W 1989 roku Polacy zawierzyli przywódcom Solidarności i opozycji politycznej, dając im przyzwolenie na zmiany ustrojowe zapewniające demokrację, wolność i sprawiedliwość. Niestety, dzisiaj po latach, większość Polaków żyje w biedzie lub wręcz w nędzy, bez szans na wyraźną poprawę swego losu. Historia zatoczyła koło i tak jak przed stu laty bardziej aktywni i wykształceni emigrują za chlebem, bo w Ojczyźnie nie mają szans na osiągnięcie dobrobytu i bezpieczeństwa socjalnego. Wielu z nas ogarnia niemoc i rezygnacja.
Narasta także gniew oszukanych, pozbawionych wiary i nadziei na lepszą przyszłość.
Ten gniew, musi być wyrażony protestem i dążeniem do zmiany istniejącej rzeczywistości. Większość społeczeństwa nie uczestniczy w życiu publicznym.

Zadaniem lewicy jest mobilizowanie obywateli do walki o swoje prawa.
Naszym zdaniem należy bezwzględnie:
1. Zapewnić Polakom korzystanie z konstytucyjnych praw człowieka  i obywatela zwłaszcza praw ekonomicznych i socjalnych.
2. Stworzyć w Polsce silne społecznie i ekonomicznie państwo, w pełni demokratyczne, niepodporządkowane doraźnym interesom partii rządzących.
3. Odrzucić model gospodarczy, którego budowę zapoczątkowała tzw. „reforma Balcerowicza”- wprowadzona w Polsce wbrew interesom większości społeczeństwa.
4. Budować gospodarkę społeczną eliminując konkurencję prowadzącą do zniewolenia pracownika i niesprawiedliwości społecznej.
5. Przywrócić państwo świeckie gwarantujące obywatelom wolność sumienia i wyznania, z kościołami oddzielonymi od państwa i polityki z prawem kobiet do decydowania o swoim macierzyństwie.
6. Budować społeczeństwo żyjące w zgodzie i solidarności, nie antagonizowane w oparciu o podziały historyczne, polityczne, światopoglądowe. Społeczeństwo, w którym żadna osoba nie będzie dyskryminowana z żadnego powodu.
7. Rozwijać bezpłatną, powszechną edukację. Zapewnić obywatelom dostęp do obiektywnej nie manipulowanej informacji.
8. Budować zjednoczoną EUROPĘ – Europę sprawiedliwości społecznej.
9. W stosunkach międzynarodowych kierować się zasadami przyjaźni, solidarności i współpracy ze wszystkimi narodami i prawem narodów do samostanowienia.
10. NIE brać udziału w wojnach imperialnych.

Do realizacji tych idei wzywamy wszystkie zdrowe siły społeczne, wszystkich mieszkańców naszego miasta i województwa.

Dziękuję za uwagę.


 

 

Wydanie bieżące

Recenzje

„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.

Więcej …
 

Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.

Więcej …
 

Monografia  „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.

Więcej …
 

 

 
 
 
 
 

Gościmy

Naszą witrynę przegląda teraz 10 gości 

Statystyka

Odsłon : 7222108

Temat dnia

Na Dzień Kobiet

Był rok 1857. Pracujące w fabryce bawełny kobiety zastrajkowały domagając się takiej samej płacy jak mężczyźni i równego traktowania. Minęło pół wieku  był rok 1909 kiedy w USA po raz pierwszy obchodzono dzień kobiet.

Więcej …

Na lewicy

W dniu 13 marca 2024 roku w Warszawie odbyła się debata "Media publiczne z lewicowej perspektywy". Organizatorami była Polska Partia Socjalistyczna i Centrum Imienia Daszyńskiego.W panelu dyskusyjnym wystąpili: posłanka Paulina Matysiak, dr Andrzej Ziemski i Jakub Pietrzak.

Więcej …
 

W dniach 11 -13 marca, 2024 roku w Tarnowie, obradował III Kongres Pokoju zorganizowany przez prof. Marię Szyszkowską z udziałem środowisk naukowych z całej Polski. Otwarcia Kongresu dokonali: Prof. zw. dr hab. Maria Szyszkowska, Członek Komitetu Prognoz <Polska 2000 Plus> przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk oraz  Prof. dr hab. Tadeuszu Mędzelowski Dr H. C. Wyższa Szkoła Biznesu w Nowym Sączu Wiceprezes Pacyfistycznego Stowarzyszenia.

Więcej …
 

W Warszawie w dniu 3 lutego 2024 roku zebrała się Rada Naczelna Polskiej Partii Socjalistycznej.
Dyskutowano na temat aktualnej sytuacji politycznej, zbliżających się wyborów samorządowych. Przedmiotem obrad i decyzji były sprawy organizacyjne.

Więcej …
 

W dniu 12 stycznia 2024 roku odbyło się w Warszawie posiedzenie Rady Mazowieckiej PPS. Poświęcone ono było analizie aktualnej sytuacji politycznej w kraju. Oceniono jej wpływ na zadania i politykę Polskiej Partii Socjalistycznej.

Więcej …
 

W dniu 9 grudnia 2023 roku w Warszawie odbyło się zebranie założycielskie Organizacji Młodzieżowej PPS „Młodzi Socjaliści”, która zawiązała się ponownie w wyniku otwartej inicjatywy władz centralnych PPS.

Więcej …
 

W dniu 5 grudnia 2023 roku w Warszawie odbył się pogrzeb Towarzysza Bogusława Gorskiego Honorowego Przewodniczącego Polskiej Partii Socjalistycznej.

Więcej …
 

W dniu 25 listopada 2023 roku w Warszawie odbyło się statutowe zebranie Rady Naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej. Przedmiotem obrad była ocena zakończonej wyborami do Sejmu i Senatu RP w dniu 15 października 2023 roku, kampania wyborcza, w której uczestniczyli kandydaci desygnowani przez PPS.

Więcej …
 

W dniu 18 listopada 2023 roku w Warszawie odbyło się spotkanie zorganizowane przez Komitet Warszawski PPS w związku z 131 rocznicą Kongresu Paryskiego, na którym zainicjowano powstanie Polskiej Partii Socjalistycznej.

Więcej …
 

W dniu 12 listopada 2023 roku w przeddzień 109 rocznicy walk warszawskich robotników pod przywództwem Organizacji Bojowej PPS z wojskami carskimi, w Warszawie na Placu Grzybowskim, pod obeliskiem upamiętniającym to wydarzenie, odbyło się uroczyste złożenie kwiatów.

Więcej …
 

W dniu 9 listopada 2023 roku odbyło się posiedzenie Rady Wojewódzkiej PPS – Mazowsze w sprawie wyborów parlamentarnych 2023..

Więcej …
 

W dniu 7 listopada 2023 roku przypadła 105 rocznica powołania w Lublinie Rządu Ludowego z premierem Ignacym Daszyńskim na czele. Z tej okazji przed pomnikiem Ignacego Daszyńskiego w Warszawie spotkali się działacze polskiej lewicy. Złożono kwiaty.

Więcej …
 

Państwowa Komisja Wyborcza podała w dniu 17 października 2023 roku pełne wyniki wyborów parlamentarnych, które odbyły się 15 października.
Frekwencja wyniosła 74,38 proc.

Więcej …