To co się dzieje wokół projektu „ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych” to jeden wielki skandal, pokazujący, w jaki sposób rząd Donalda Tuska traktuje sprawy pracownicze, a przede wszystkim - jakich metod jest gotów użyć w celu ograniczenia praw pracowniczych, nawet kosztem złamania przez rząd wcześniej ratyfikowanych przez Polskę umów międzynarodowych.
Z listu widać, że powstał w ramach Komisji Trójstronnej Zespół Doraźny ds. samorządów i służby cywilnej, który z udziałem ministra Boniego osiągnął kompromis w sprawie projektu ustawy, następnie Rada Ministrów (czyli strona rządowa) jednostronnie zmieniła ustalenia, po czym już przedstawiciele strony nie zjawili się na posiedzeniu Zespołu Doraźnego TK.
To jest „dialog społeczny” rządu Donalda Tuska.
PISMO PRZEWODNICZĄCEGO OPZZ JANA GUZA DO PREMIERA
Szanowny Pan
Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów
Szanowny Panie Premierze,
Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych z ogromnym zaskoczeniem odebrało fakt, iż na posiedzeniu Rady Ministrów dokonana została kolejna zmiana projektu ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych w latach 2011 i 2012, polegająca na przywróceniu przepisu uchylającego gwarancję ochrony stosunku pracy osób wskazanych w art. 32 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych oraz pracowników będących społecznymi inspektorami pracy.
OPZZ negatywnie opiniowało zarówno projekt ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych, jak i późniejsze jego wersje.
OPZZ nie może zgodzić się z bezpodstawnymi wyłączeniami przepisów dotyczących szczególnej ochrony. Zniesienie ochrony stosunku pracy osób wskazanych w art. 32 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, czyli osób, które w procesie restrukturyzacji mogą się najbardziej narazić swojemu pracodawcy, byłoby naruszeniem podstawowych mechanizmów ochronnych zawartych w wielu aktach prawnych. Kolejny raz podkreślamy, iż zdaniem OPZZ takie wyłączenia nie mają żadnego uzasadnienia.
Zapisy ww. projektu wpłyną niekorzystnie na sytuację pracowników, osłabiając ich reprezentację oraz dialog społeczny w zakładzie pracy. Mogą też wywołać niepotrzebne konflikty.
OPZZ nie może aprobować masowych zwolnień na zasadach mniej korzystnych od dotychczasowych przepisów.
Pozbawianie ochrony prawnej działaczy związkowych stanowi poważny wyłom w całości ustawodawstwa regulującego stosunki pracy i sprawia, że proponowane rozwiązania mogą stać się niebezpiecznym precedensem.
Ponadto zdaniem OPZZ uchylenie ochrony stosunku pracy osób wskazanych w art. 32 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych byłoby niezgodne z 87 konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą wolności związkowej i ochrony praw związkowych oraz 151 konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą ochrony prawa organizowania się i procedury określania warunków zatrudnienia w służbie publicznej.
Art. 59 ust. 4 Konstytucji RP stanowi, iż zakres wolności zrzeszania się w związkach zawodowych i organizacjach pracodawców oraz innych wolności związkowych może podlegać tylko takim ograniczeniom ustawowym, jakie są dopuszczalne przez wiążące Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe. Tym samym jeżeli przedmiotowy projekt ustawy wejdzie w życie w wersji zmienionej na posiedzeniu Rady Ministrów, OPZZ przekaże odpowiedni komentarz, w którym zostaną wskazane przedmiotowe naruszenia do Komitetu Ekspertów do Spraw Stosowania Konwencji i Zaleceń Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz rozważy wystąpienie z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego.
Wykreślony po rzeczowych opiniach m.in.: Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz central związkowych zapis przedmiotowego projektu ponownie został do niego wpisany. OPZZ wyraża oburzenie tym kuriozalnym faktem. Postanowienia Rady Ministrów przeczą podstawowym zasadom respektowania dialogu społecznego, przez co zdecydowanie obniżają społeczne zaufanie do rządu i samej instytucji dialogu społecznego. Zdaniem OPZZ nadrzędnym celem opiniowanego projektu jest poszukiwanie oszczędności wyłącznie kosztem pracowników, co przełożyć się może na wywołanie niepokojów społecznych czy wręcz kolejnej wojny polsko - polskiej.
Z poważaniem,
Przewodniczący
Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych
Jan Guz
Warszawa 18 listopada 2010 roku
Z listu widać, że powstał w ramach Komisji Trójstronnej Zespół Doraźny ds. samorządów i służby cywilnej, który z udziałem ministra Boniego osiągnął kompromis w sprawie projektu ustawy, następnie Rada Ministrów (czyli strona rządowa) jednostronnie zmieniła ustalenia, po czym już przedstawiciele strony nie zjawili się na posiedzeniu Zespołu Doraźnego TK.
To jest „dialog społeczny” rządu Donalda Tuska.
PISMO PRZEWODNICZĄCEGO OPZZ JANA GUZA DO PREMIERA
Szanowny Pan
Donald Tusk
Prezes Rady Ministrów
Szanowny Panie Premierze,
Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych z ogromnym zaskoczeniem odebrało fakt, iż na posiedzeniu Rady Ministrów dokonana została kolejna zmiana projektu ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych w latach 2011 i 2012, polegająca na przywróceniu przepisu uchylającego gwarancję ochrony stosunku pracy osób wskazanych w art. 32 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych oraz pracowników będących społecznymi inspektorami pracy.
OPZZ negatywnie opiniowało zarówno projekt ustawy o racjonalizacji zatrudnienia w państwowych jednostkach budżetowych i niektórych innych jednostkach sektora finansów publicznych, jak i późniejsze jego wersje.
OPZZ nie może zgodzić się z bezpodstawnymi wyłączeniami przepisów dotyczących szczególnej ochrony. Zniesienie ochrony stosunku pracy osób wskazanych w art. 32 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, czyli osób, które w procesie restrukturyzacji mogą się najbardziej narazić swojemu pracodawcy, byłoby naruszeniem podstawowych mechanizmów ochronnych zawartych w wielu aktach prawnych. Kolejny raz podkreślamy, iż zdaniem OPZZ takie wyłączenia nie mają żadnego uzasadnienia.
Zapisy ww. projektu wpłyną niekorzystnie na sytuację pracowników, osłabiając ich reprezentację oraz dialog społeczny w zakładzie pracy. Mogą też wywołać niepotrzebne konflikty.
OPZZ nie może aprobować masowych zwolnień na zasadach mniej korzystnych od dotychczasowych przepisów.
Pozbawianie ochrony prawnej działaczy związkowych stanowi poważny wyłom w całości ustawodawstwa regulującego stosunki pracy i sprawia, że proponowane rozwiązania mogą stać się niebezpiecznym precedensem.
Ponadto zdaniem OPZZ uchylenie ochrony stosunku pracy osób wskazanych w art. 32 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych byłoby niezgodne z 87 konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą wolności związkowej i ochrony praw związkowych oraz 151 konwencją Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącą ochrony prawa organizowania się i procedury określania warunków zatrudnienia w służbie publicznej.
Art. 59 ust. 4 Konstytucji RP stanowi, iż zakres wolności zrzeszania się w związkach zawodowych i organizacjach pracodawców oraz innych wolności związkowych może podlegać tylko takim ograniczeniom ustawowym, jakie są dopuszczalne przez wiążące Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe. Tym samym jeżeli przedmiotowy projekt ustawy wejdzie w życie w wersji zmienionej na posiedzeniu Rady Ministrów, OPZZ przekaże odpowiedni komentarz, w którym zostaną wskazane przedmiotowe naruszenia do Komitetu Ekspertów do Spraw Stosowania Konwencji i Zaleceń Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz rozważy wystąpienie z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego.
Wykreślony po rzeczowych opiniach m.in.: Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz central związkowych zapis przedmiotowego projektu ponownie został do niego wpisany. OPZZ wyraża oburzenie tym kuriozalnym faktem. Postanowienia Rady Ministrów przeczą podstawowym zasadom respektowania dialogu społecznego, przez co zdecydowanie obniżają społeczne zaufanie do rządu i samej instytucji dialogu społecznego. Zdaniem OPZZ nadrzędnym celem opiniowanego projektu jest poszukiwanie oszczędności wyłącznie kosztem pracowników, co przełożyć się może na wywołanie niepokojów społecznych czy wręcz kolejnej wojny polsko - polskiej.
Z poważaniem,
Przewodniczący
Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych
Jan Guz
Warszawa 18 listopada 2010 roku
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Monografia „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.
