Do lewicy
(Dziś prawdziwej lewicy już nie ma)
(Dziś prawdziwej lewicy już nie ma)
Lewica powstała w proteście przeciwko wyzyskowi człowieka przez człowieka, w formie:
- Zawłaszczania zysku przez właścicieli kapitału, z pominięciem pracowników, którzy go wytwarzają.
- Olbrzymiej rozpiętość dochodów osób fizycznych, w tym luksusy i nędza.
- Nadmiernego czasu pracy pracowników (godz,/dobę).
W Polsce Ludowej rządzonej przez lewicę:
- Uspołeczniono kapitał, a za tym i zysk, przeznaczając go na rozwój i inne cele społeczne.
- Zapewniono udział pracowników w zysku, w tym fundusze: nagród, zwany trzynastą pensją, socjalny i mieszkaniowy.
- Ograniczono rozpiętość dochodów ustalając taryfikatory płac, jednakowe dla wszystkich pracowników. Najwyższe płace dyrektorów największych przedsiębiorstw, zatrudniających kilkanaście tysięcy pracowników, nie przekraczały 4,5 średniej płacy.
- Wynagrodzenia zawsze były wypłacane w terminie.
- Czas pracy wynosił 8 godzin, łącznie z przerwą na posiłek. Ograniczano i wysoko opłacano godziny nadliczbowe: + 50% stawki za pierwsze 2 godziny i +100% za następne oraz za świąteczne.
- Ograniczono bezrobocie przez uprzemysłowienie i reformę rolną. Wybudowano ponad 1,5 tys. dużych przedsiębiorstw. Np., budowlane, huty, stocznie, przemysły: chemiczny, maszynowy, precyzyjny, włókienniczy, spożywczy itp.
- Odbudowano zniszczenia wojenne, zelektryfikowano wsie i rozwinięto budownictwo mieszkaniowe, standardowe, do 240 tys. mieszkań/rok.
- Rozwijano szkolnictwo, Np. zlikwidowano analfabetyzm, wybudowano tysiąc szkół na tysiąclecie Polski oraz wiele szkół średnich i wyższych.
- Objęto opieką medyczną pracowników, młodzież szkolną i wieś oraz budowano szpitale i ośrodki zdrowi
- Rozwijano i upowszechniano kulturę: teatry, kina, świetlice, klubo-kawiarnie i biblioteki, szczególnie wiejskie.
Po przemianie ustroju organizacje „lewicowe” zapomniały o osiągnięciach Polski Ludowej, a zaakceptowały:
- Pozbawienie pracowników prawa do zysku.
- Rozpiętość dochodów nieograniczoną.
- Likwidację dużej części przemysłu.
- Likwidację dużej części szkolnictwa zawodowego.
- Ograniczenie zatrudnienia, wysokie bezrobocie i emigrację zarobkową.
- Czas pracy – na ogół 9 godzin z przerwą na posiłek, a często dłuższy bez dodatkowego wynagrodzenia.
- Wypłaty wynagrodzenia często nieterminowe, a czasem bardzo opóźnione lub nie wypłacane.
- Likwidację dużej części związków zawodowych.
- Likwidację opieki medycznej pracowników i młodzieży szkolnej oraz wielu placówek służby zdrowia.
- Likwidację żłobków i wielu przedszkoli.
- Likwidację dużej części placówek oświatowych i kulturalnych.
- Ograniczenie budownictwa mieszkaniowego, standardowego.
- Powszechną praktyką kierownictw organizacji „lewicowych” wszystkich szczebli jest nie odpowiadanie na listy wyborców przesłane przez Internet. (Np. w Radiu Maryja do telefonów słuchaczy ustosunkowuje się przedstawiciel kierownictwa.)
Prawdziwą lewicę trzeba stworzyć z organizacji, które zaakceptują wspólne kierunki i cele lewicy:
- Intensywny rozwój gospodarki i przyrost dochodu narodowego szybszy niż w krajach o wyższej stopie życiowej.
- Przywrócenie udziału pracowników w zysku.
- Ograniczenie wielkiej rozpiętości dochodów osób fizycznych.
- Zlikwidowanie nędzy.
- Przywrócenie czasu pracy 8 godzin, łącznie z przerwą na posiłek.
- Dialog z wyborcami.
Patrz: „Kierunki i cele działania lewicy – Uzasadnienie i propozycje”, na stronie internetowej http://www.sldoswiecim.pl/ link: Program SLD i lewicy - Władysław Bujwid oraz przykład rozwoju przedsiębiorstwa w Polsce Ludowej, dostępny przez Internet, w Bibliotece Cyfrowej Politechniki Warszawskiej pod linkiem http://bcpw.bg.pw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=2542
Wyborca o poglądach lewicowych
inż. Władysław Bujwid
- Zawłaszczania zysku przez właścicieli kapitału, z pominięciem pracowników, którzy go wytwarzają.
- Olbrzymiej rozpiętość dochodów osób fizycznych, w tym luksusy i nędza.
- Nadmiernego czasu pracy pracowników (godz,/dobę).
W Polsce Ludowej rządzonej przez lewicę:
- Uspołeczniono kapitał, a za tym i zysk, przeznaczając go na rozwój i inne cele społeczne.
- Zapewniono udział pracowników w zysku, w tym fundusze: nagród, zwany trzynastą pensją, socjalny i mieszkaniowy.
- Ograniczono rozpiętość dochodów ustalając taryfikatory płac, jednakowe dla wszystkich pracowników. Najwyższe płace dyrektorów największych przedsiębiorstw, zatrudniających kilkanaście tysięcy pracowników, nie przekraczały 4,5 średniej płacy.
- Wynagrodzenia zawsze były wypłacane w terminie.
- Czas pracy wynosił 8 godzin, łącznie z przerwą na posiłek. Ograniczano i wysoko opłacano godziny nadliczbowe: + 50% stawki za pierwsze 2 godziny i +100% za następne oraz za świąteczne.
- Ograniczono bezrobocie przez uprzemysłowienie i reformę rolną. Wybudowano ponad 1,5 tys. dużych przedsiębiorstw. Np., budowlane, huty, stocznie, przemysły: chemiczny, maszynowy, precyzyjny, włókienniczy, spożywczy itp.
- Odbudowano zniszczenia wojenne, zelektryfikowano wsie i rozwinięto budownictwo mieszkaniowe, standardowe, do 240 tys. mieszkań/rok.
- Rozwijano szkolnictwo, Np. zlikwidowano analfabetyzm, wybudowano tysiąc szkół na tysiąclecie Polski oraz wiele szkół średnich i wyższych.
- Objęto opieką medyczną pracowników, młodzież szkolną i wieś oraz budowano szpitale i ośrodki zdrowi
- Rozwijano i upowszechniano kulturę: teatry, kina, świetlice, klubo-kawiarnie i biblioteki, szczególnie wiejskie.
Po przemianie ustroju organizacje „lewicowe” zapomniały o osiągnięciach Polski Ludowej, a zaakceptowały:
- Pozbawienie pracowników prawa do zysku.
- Rozpiętość dochodów nieograniczoną.
- Likwidację dużej części przemysłu.
- Likwidację dużej części szkolnictwa zawodowego.
- Ograniczenie zatrudnienia, wysokie bezrobocie i emigrację zarobkową.
- Czas pracy – na ogół 9 godzin z przerwą na posiłek, a często dłuższy bez dodatkowego wynagrodzenia.
- Wypłaty wynagrodzenia często nieterminowe, a czasem bardzo opóźnione lub nie wypłacane.
- Likwidację dużej części związków zawodowych.
- Likwidację opieki medycznej pracowników i młodzieży szkolnej oraz wielu placówek służby zdrowia.
- Likwidację żłobków i wielu przedszkoli.
- Likwidację dużej części placówek oświatowych i kulturalnych.
- Ograniczenie budownictwa mieszkaniowego, standardowego.
- Powszechną praktyką kierownictw organizacji „lewicowych” wszystkich szczebli jest nie odpowiadanie na listy wyborców przesłane przez Internet. (Np. w Radiu Maryja do telefonów słuchaczy ustosunkowuje się przedstawiciel kierownictwa.)
Prawdziwą lewicę trzeba stworzyć z organizacji, które zaakceptują wspólne kierunki i cele lewicy:
- Intensywny rozwój gospodarki i przyrost dochodu narodowego szybszy niż w krajach o wyższej stopie życiowej.
- Przywrócenie udziału pracowników w zysku.
- Ograniczenie wielkiej rozpiętości dochodów osób fizycznych.
- Zlikwidowanie nędzy.
- Przywrócenie czasu pracy 8 godzin, łącznie z przerwą na posiłek.
- Dialog z wyborcami.
Patrz: „Kierunki i cele działania lewicy – Uzasadnienie i propozycje”, na stronie internetowej http://www.sldoswiecim.pl/ link: Program SLD i lewicy - Władysław Bujwid oraz przykład rozwoju przedsiębiorstwa w Polsce Ludowej, dostępny przez Internet, w Bibliotece Cyfrowej Politechniki Warszawskiej pod linkiem http://bcpw.bg.pw.edu.pl/dlibra/docmetadata?id=2542
Wyborca o poglądach lewicowych
inż. Władysław Bujwid
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Monografia „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.
