Aktualna sytuacja na lewicy, szczególnie brak określoności ideowej wielu ugrupowań, w tym znajdujących się w Sejmie, które mogą ubiegać się o miano lewicowych, a także wyraźny kryzys ideowy w związku z konsekwencjami ekspansji neoliberalnej, stwarza ogromne szanse dla rozwoju PPS. Pomimo ogromnych zmian na polskiej, ale również europejskiej scenie politycznej, istnieje miejsce dla ugrupowań ideowych. Wykazała to „czerwona kartka”, jaką otrzymał SLD podczas ostatnich wyborów parlamentarnych, m.in. z powodu braku jednoznaczności programowej i unikania zaangażowania po stronie elektoratu pracowniczego.
Podczas dyskusji stwierdzono, że Polska Partia Socjalistyczna ze swą 120 letnią tradycją, wypracowanymi założeniami ideowymi i programem powinna zdecydowanie mocniej angażować się w odbudowę i zaznaczenie swojego miejsca na scenie politycznej.
Zamęt na lewicy, ściganie się kilku partii i kilku liderów o wiodącą rolę powoduje zwolnienie się miejsca dla wiarygodnego, ideowego ugrupowania, które właściwie rozpozna rzeczywistość, będzie w stanie określić potrzeby potencjalnego elektoratu, wypracuje wiarygodny program polityczny i dokona szybkiej reorganizacji.
Uczestnicy dyskusji wskazali, że takim ugrupowaniem może być PPS. Partia powinna jednak spełnić kilka warunków, do których zaliczyć trzeba przynajmniej dwa: wiarygodne określenie i opisanie sceny politycznej oraz w konsekwencji wyartykułowanie czytelnego programu politycznego (wyborczego) oraz podjęcie działań organizacyjnych mających na celu rozpoczęcie poważnego dialogu na scenie politycznej. Dziś niestety partia jest nieobecna w debacie publicznej, nie wskazuje na swoje stanowisko w bieżących i perspektywicznych sprawach Polski i Polaków oraz Europy. Drążący, szczególnie świat pracy, kryzys ekonomiczny jest znakomitym polem do działań politycznych i programowych PPS.
Koło PPS Warszawa Śródmieście postanowiło zwrócić się do Warszawskiego Komitetu Okręgowego PPS oraz mającej się zebrać w styczniu 2012 roku Rady Naczelnej PPS o podjęcie odpowiednich działań programowych i organizacyjnych dających możliwość odpowiedzenia na rysujące się zagrożenia społeczne i wyzwania ekonomiczne stawiane przez narastający kryzys.
Podczas dyskusji stwierdzono, że Polska Partia Socjalistyczna ze swą 120 letnią tradycją, wypracowanymi założeniami ideowymi i programem powinna zdecydowanie mocniej angażować się w odbudowę i zaznaczenie swojego miejsca na scenie politycznej.
Zamęt na lewicy, ściganie się kilku partii i kilku liderów o wiodącą rolę powoduje zwolnienie się miejsca dla wiarygodnego, ideowego ugrupowania, które właściwie rozpozna rzeczywistość, będzie w stanie określić potrzeby potencjalnego elektoratu, wypracuje wiarygodny program polityczny i dokona szybkiej reorganizacji.
Uczestnicy dyskusji wskazali, że takim ugrupowaniem może być PPS. Partia powinna jednak spełnić kilka warunków, do których zaliczyć trzeba przynajmniej dwa: wiarygodne określenie i opisanie sceny politycznej oraz w konsekwencji wyartykułowanie czytelnego programu politycznego (wyborczego) oraz podjęcie działań organizacyjnych mających na celu rozpoczęcie poważnego dialogu na scenie politycznej. Dziś niestety partia jest nieobecna w debacie publicznej, nie wskazuje na swoje stanowisko w bieżących i perspektywicznych sprawach Polski i Polaków oraz Europy. Drążący, szczególnie świat pracy, kryzys ekonomiczny jest znakomitym polem do działań politycznych i programowych PPS.
Koło PPS Warszawa Śródmieście postanowiło zwrócić się do Warszawskiego Komitetu Okręgowego PPS oraz mającej się zebrać w styczniu 2012 roku Rady Naczelnej PPS o podjęcie odpowiednich działań programowych i organizacyjnych dających możliwość odpowiedzenia na rysujące się zagrożenia społeczne i wyzwania ekonomiczne stawiane przez narastający kryzys.
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Monografia „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.
