W dniu 4 lipca 2018 roku w Warszawie odbyło się wspólne spotkanie Koalicji SLD – Lewica Razem oraz Rady Dialogu i Porozumienia Lewicy. Podczas spotkania, w którym uczestniczyli liderzy większości ugrupowań lewicowych dyskutowano o aktualnej sytuacji w kraju i na scenie politycznej przed jesiennymi wyborami samorządowymi.
Sformułowano opinię, że cała polska lewica powinna dążyć do porozumienia i bliższych relacji pomiędzy sobą w związku z zagrożeniem, jakie dla polityki realizującej wartości lewicowe stanowią działania prawicy i wielkich grup kapitałowych. Zmierzają one do wyeliminowania całkowicie tradycji, narracji lewicowej i walki o interesy ludzi pracy z polityki krajowej. Jest zauważalne, opierające się o politykę populistyczną, wyraźne dążenie do sformowania dwubiegunowej zdominowanej przez prawicę sceny politycznej. Lewica nie może na to pozwolić.
Podczas spotkania ogłoszono przystąpienie do Koalicji SLD – Lewica Razem dwóch kolejnych ugrupowań: Porozumienia Socjalistów i Ruchu Odrodzenia Gospodarczego.
Rada Dialogu i Porozumienia Lewicy przyjęła Stanowisko w sprawie prób zmian w składzie Sądu Najwyższego.
STANOWISKO W SPRAWIE PRÓB ZMIAN W SKŁADZIE SĄDU NAJWYŻSZEGO
Rada Dialogu i Porozumienia Lewicy uznaje, że podstawową powinnością wszystkich sił demokratycznych w Polsce jest poszanowanie obowiązującej Konstytucji z 1997 r. Jest to tym bardziej istotne, że stanowi ona wspólny dorobek środowisk zrzeszonych w Radzie. Z tego powodu Rada uznaje za konieczne wyrażenie zdecydowanego sprzeciwu wobec niezgodnego z ustawą zasadniczą usunięcia z urzędu sędziów Sądu Najwyższego, którzy ukończyli 65. rok życia, w tym – I Prezes Sądu Najwyższego prof. Małgorzaty Gersdorf.
Ustawodawca ma prawo dokonywać zmian w ustawowym wieku, z którego osiągnięciem sędziowie przechodzą w stan spoczynku. Zmiany te nie mogą jednak prowadzić do arbitralnego, nagłego pozbawienia urzędu sędziów, którzy w świetle dotychczasowych przepisów nie osiągnęli tego wieku ani skrócenia kadencji konstytucyjnego organu, jaki stanowi I Prezes Sądu Najwyższego.
Działania te nie mogą być traktowane jako reforma czy naprawa wymiaru sprawiedliwości. To brutalny zamach na porządek ustrojowy państwa oraz pogwałcenie zasady iż prawo nie działa wstecz i gwarancji kadencyjności instytucji wymiaru sprawiedliwości – fundamentalnych zasad państwa prawa. Godzą one w podstawy ustroju Rzeczypospolitej, negując zasadę trójpodziału władz oraz zasadę odrębności władzy sądowniczej.
„Przemoc, pokój, prawa człowieka” to książka Jerzego Oniszczuka wydana co prawda w roku 2016, niemniej jej aktualność w ostatnich latach okazała się niezwykle ważna, dotyczy bowiem filozofii konfliktu i dopuszczalności przemocy, co autor wyraźnie podkreśla we wstępie.
Książka „Chiny w nowej erze” jest kwintesencją działań naukowych i publicystycznych dra Sylwestra Szafarza. Powstawała ona kilka lat. Jest chronologicznym zbiorem materiałów związanych z przemianami, jakie zainspirowane zostały przygotowaniami i skutkami 20. Zjazdu Krajowego KPCh.
Monografia „Prawne i etyczne fundamenty demokracji medialnej” jest studium z zakresu ewolucji współczesnych demokracji i wskazuje na postępujący proces przenikania polityki i mediów, co znacząco wpływa na kształtowanie się nowych relacji człowiek – polityka w obliczu wolnego rynku i rewolucji technologicznej opartej o systemy cyfrowe. W pracy zostały poddane eksploracji i usystematyzowane zagadnienia, wartości i normy istotne dla zjawiska opisanej w literaturze kategorii społecznej – demokracja medialna.
