Felieton - Prosto z buszu
Janusz Rygielski

Sześć lat temu w Austrii Hypo Alpe-Adria-Bank International prawie zbankrutował pod ciężarem nieudanych pożyczek w byłej Jugosławii. Rząd bank znacjonalizował, co kosztowało podatników pięć i pół miliarda euro. W marcu 2015 r., kiedy rząd zakończył pomoc i okazało się, że bankowi brakowało osiem i pół miliarda euro, co się ponoć wiązało z pogorszeniem stanu gospodarki w Europie Centralnej i Wschodniej. Dobrze się złożyło, że winę ponosi rozwalona przez NATO Jugosławia oraz kraje, które pozbyły się opiekuńczej roli Związku Radzieckiego. Gdyby nie one, to winy należałoby szukać gdzie indziej, na przykład u pazernych prezesów i dyrektorów wykonawczych, którym płacono niebotyczne premie za zadłużanie, jak się okazało, winnych krajów. Tym razem na rząd nie było co liczyć, więc dziurę zatkali wierzyciele, to znaczy obcięto im z kont te drobne osiem i pół.

Felieton - Prosto z buszu
Janusz Rygielski

Zgodnie z Wikipedią, „Po Drugiej Wojnie Światowej integracja europejska była postrzegana jako antidotum ekstremalnego nacjonalizmu, który zdewastował kontynent. Kongres w Hadze, w 1948 r., był decydującym momentem w historii europejskiego federalizmu, ponieważ doprowadził do stworzenia Międzynarodowego Ruchu Europejskiego (European Movement International) oraz Uniwersytetu Europejskiego (College of Europe), gdzie przyszli liderzy europejscy mogli mieszkać i studiować razem. Podczas Kongresu (który odbył się 68 lat temu) dyskutowano rolę i strukturę Rady Europejskiej. W roku 1952 stworzono Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, którą zadeklarowano jako pierwszy krok w kierunku europejskiej federacji... W 1957 r. Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy Zachodnie i Włochy podpisały Traktat Rzymski, który tworzył Europejską Wspólnotę Ekonomiczną (European Economic Community – EEC)”, w skrócie Wspólny Rynek. Cła pomiędzy państwami członkowskimi zostały zniesione.

Felieton – Prosto z buszu
Janusz Rygielski

W okresie kiedy miałem dodatkową pracę w Tygodniku Studenckim “Politechnik”, cenzura wycięła mi dwa felietony. Jeden napisałem po powrocie z Wrocławia, w którym jako kapral podchorąży, odsłużyłem dwumiesięczny obóz wojskowy, po czym awansowano mnie na podporucznika. Sobotnie popołudnia i niedziele były wolne. Mieszkaliśmy w namiotach, w których trzymaliśmy cywilne ubrania. Wrocław leży w pobliżu Sudetów, których jedynie brakowało mi w książeczce do kompletu uprawnień społecznego przewodnika górskiego na wszystkie góry polski, Tatry Słowackie i czeskie Karkonosze (Przodownik GOT). Znalazłem znajomego we Wrocławiu, który zgodził się przechowywać przez dwa miesiące mój plecak z aparatem fotograficznym i wibramami. Aparatu wolałem nie wnosić na teren jednostki wojskowej, bo kary za taki występek były wysokie.

Felieton - Moja Polska
Jan Herman

Chyba już nikogo nie trzeba przekonywać, że mniej-więcej 100 milionów obywateli USA (na prawie 320) nosi w sobie szczere przekonanie o niezwykłej misji swojego Państwa do wykonania na Ziemi oraz o swoistej nadprzyrodzoności Narodu Amerykańskiego (który – nota bene – nie istnieje). Dla tych dwóch idei owe 100 milionów poprze każde naruszenie powszechnie znanych światu norm demokratycznych, w tym:

Felieton - Polityka bez masek
Maria Szyszkowska

Życie większości społeczeństwa toczy się wokół problemów przetrwania materialnego. Jest to na tyle stresujące i uciążliwe, że skutecznie odwraca myśl od narastających w świecie zagrożeń. Ponadto wychowywani jesteśmy w przekonaniu, że stanowimy część składową rodziny i narodu. Przynależność do ludzkości, pozostawanie  jej elementem, jest dla większości zbyt abstrakcyjne, by mogło głębiej poruszać.
Potęgują się niebezpieczeństwa o charakterze globalnym, które będą wpływać na nasze życie o wiele głębiej niż obecnie. Mam na myśli skutki niszczenia środowiska naturalnego, a w tym zmiany klimatu. Terroryzm stanie się poważnym problemem w Polsce, bo sprowokują go zainstalowane bazy amerykańskie. Wciąż jesteśmy wciągani w wojny lokalne, odległe od polskich interesów. Nie jest też wykluczone, że zaczną się wojny religijne. Niski poziom rządzących stanowi również potencjalne niebezpieczeństwo.

Felieton – Polityka bez masek
Maria Szyszkowska         

Wieloznaczność pojęcia „demokracja” pozwala na szafowanie nim. Od wieków funkcjonują rozmaite teorie demokracji. Elementem wspólnym jest wskazywanie na równość jako wartość, która leży u podstaw tego ustroju. Ale równość również można rozmaicie interpretować. Niewątpliwie równość formalnoprawna jest wartością pozorną w zestawieniu z równością materialną, bo tylko na papierze można stwierdzić równość kloszarda i na przykład syna ministra.
Utarło się obecnie sprowadzanie sensu demokracji do funkcjonowania w państwie określonych instytucji. Ale  nie stanowią one  tamy dla  utajonego totalitaryzmu jeżeli  staje się dozwolony w państwie jeden światopogląd. Dominacja określonego światopoglądu nie broni obywateli przed zniewoleniem mimo różnorodnych instytucji w rodzaju: parlament, Trybunał Konstytucyjny, Trybunał Stanu, Rzecznik Praw Obywatelskich, czy trójpodział władz.

Felieton - Prosto z buszu
Janusz Rygielski

Gordon Duff jest wydawcą i głównym dziennikarzem witryny amerykańskich kombatantów “Veterans Today” (VT). Do organizacji tej należą byli członkowie sił zbrojnych  - zwykli żołnierze, ale także generałowie, doskonali specjaliści w różnych dziedzinach sztuki wojennej - eksperci od lotnictwa, marynarki, służb specjalnych, strategii i taktyki etc. Gordon Duff (GD) jest jednym z nich (walczył w Wietnamie). Sam wiele wie, a oprócz tego korzysta z pomocy ekspertów, którzy nie tylko go wspierają, ale także wnikliwie analizują jego publikacje. Zatem prawdopodobieństwo popełnienia przez niego błędu jest znikome.

Felieton - Prosto z buszu
Janusz Rygielski

W okresie ostatnich pięciu lat dwóch australijskich premierów i jedna premierka wyprowadziła się z The Lodge, australijskiego ekwiwalentu Białego Domu czy Pałacu Namiestnikowskiego. Trzeba podkreślić, że żadne medium alternatywne, nie mówiąc o MSMach[1], nie postawiło komukolwiek z tej trójki zarzutu, iż odchodząc z tego obiektu, ozdobionego dziełami sztuki, zabrał sobie na pamiątkę lub na wyposażenie innego biura obraz Toma Robertsa czy Arthura Boyda, nie mówiąc o zastawie, sztućcach, makatce, czy rolce papieru toaletowego. W porównaniu z niektórymi przywódcami innych krajów, premierzy Australii prezentują się pod tym względem niemal wzorowo. Najwyraźniej do Australii nie dotarła jeszcze wielowiekowa, europejska kultura, której typowym przedstawicielem okazał się człowiek uważający się za uszlachconego, pozbawiony manier, zwłaszcza w towarzystwie głów państw, nie znający ortografii i zabijający zwierzęta dla przyjemności. Czyżby muzułmanie wybrali się w tamte okolice robić porządek.