Danuta Waniek

Organizowanie się kobiet do współuczestnictwa w działaniach bojowych.

Tuż przed wybuchem wojny, w roku 1913, na terenie zaboru rosyjskiego, w konspiracji, powstała patriotyczna Liga Kobiet Pogotowia Wojennego (LKPW). Inicjatorkami jej powstania były kobiety z różnych obozów politycznych, a wśród nich: Izabela Moszczeńska (wówczas związana z PPS), Jadwiga Marcinowska (PPS), Teresa Ciszkiewiczowa i Helena Ceysingerówna z Ligi Narodowej, które wcześniej ze sobą współpracowały w Kole Kobiet Korony i Litwy, a w 1905 r. były organizatorkami strajku młodzieży w Królestwie Polskim[1]. W zbliżającej się wojnie jej członkinie postrzegały szansę na odzyskanie przez Polskę niepodległości.
Na czele LKPW stanęła działaczka oświatowa - Izabela Moszczeńska, która miała za sobą trzykrotne uwięzienie za działalność konspiracyjną, a w tym za udział w strajku szkolnym 1905 r.[2]. W warunkach toczącej się wojny LKPW potrafiła zorganizować 164 kół, obejmujących w 1917 r. 4 tys. członkiń. Była więc pierwszą masową organizacją kobiecą, zaliczaną do obozu lewicy niepodległościowej m.in. dlatego, że w zamiarach jej członkiń organizacja ta miała stać się „silną dźwignią sprawy równouprawnienia kobiet w państwie polskim”[3].

Myśleliście, że będę w swetrze? Muszę Wam powiedzieć, że w gronie swoich najbliższych współpracowników powiedziałem, że pomimo tego, iż Sojusz Lewicy Demokratycznej jest poza Sejmem, zbliży się do 10% poparcia to założę garnitur. Mało ważne jest to, że dziś założyłem garnitur, ważne jest to, że po dwóch latach pracy zbliżyliśmy się do 10% i to jest Wasza zasługa i za to Wam serdecznie dziękuję.
Odwiedziliśmy 160 powiatów i podczas spotkań często padają następujące pytania: Czym jest Sojusz Lewicy Demokratycznej, jaki jest program? Na jaką partię mamy głosować? Czy to prawda, że PiS zabrał wszystkie sprawy socjalne, a Platforma Obywatelska zabrała wszystkie sprawy związane z wartościami? Pragnę w dzisiejszym wystąpieniu jasno pokazać, że Sojusz Lewicy Demokratycznej  jest partią potrzebną na polskiej scenie politycznej, a także pokazać w 6 punktach nasze najważniejsze założenia. Sprawy ważne dla Polek i Polaków, ważne dla SLD.

Blisko 2000 osób, prawie 50 organizacji: partii politycznych, stowarzyszeń i fundacji wzięło udział w „Kongresie Lewicy – Nowe Europejskie Wyzwania” w 19 listopada 2016 r. Ze Stadionu Narodowego w Warszawie został wysłany sygnał o odradzaniu się lewicy w Polsce, która w nadchodzących latach powinna zająć istotną pozycję na scenie politycznej. W tym celu powołana została Rada Dialogu i Porozumienia Lewicy, która będzie jednoczyła w pracy programowej organizacje po lewej stronie sceny politycznej. Rada będzie miała za zadanie przygotować polską socjaldemokrację do nadchodzących wyborów samorządowych i parlamentarnych.

Na blogu posła Armanda Ryfińskiego ukazał się 20 marca 2015 wywiad przeprowadzony z nim przez Renatę Kluczną – tygodnik 7 dni. Rozmówca wskazuje na ciekawe procesy zachodzące dziś w środowiskach otaczających lewicę.

- Jaka będzie sytuacja Leszka Millera, w przypadku porażki kandydatki SLD na prezydenta Polski Magdaleny Ogórek? Jak Pan przewiduje, co może się wydarzyć?

- Kampania ma to do siebie, że jest nieprzewidywalna, a main stream’owe media skupiają się na pokazywaniu kampanii tylko dwóch kandydatów, którzy są im na rękę. Na dzisiaj myślę, że Magdalena Ogórek ma szansę na 10-14% wynik, ale czy część zbuntowanych młodych ludzi w ostatniej chwili nie zagłosuje na prawicowego Kukiza czy Korwina nie wiadomo. Niestety w dużej mierze TV kreuje nasze decyzje, zamiast informować, a ludziom zostawić samodzielne myślenie i podjęcie decyzji. Jeżeli wynik będzie niski na poziomie 4-6%  to w SLD dojdzie do przewrotu, który podobnie jak w przypadku zmiany z Ruchu Palikota na Twój Ruch przyniesie porażkę SLD w wyborach do Sejmu, a to z kolei będzie oznaczało, że będziemy mieli najbardziej konserwatywny, zabetonowany parlament od setek lat.